کاسه

کاسه
کاسه در فارسی میانه و بلوچی کاسگ kāsag . در فارسی باستان کاسک kasaka جام یا پیاله سنگی که در اوستا کاکا kāca و کاشاکا cashaka معنی گیلاس و پیاله را میدهند.
البته واژه پیاله از یونانی فیاله phiale میبلشد که در زبان ختنی فلات flaf یا ظزف میباشد و پیمانه ظرفیست که برای اندازه گیری بکار میرود که در اشعار ایرانی بجای ظرف شراب خوری گزیده شده.
... [مشاهده متن کامل]

کاسه فکر کنم عربیه
کأس

قفقاز که در پارسی میانه کوف کاس گفته میشده
کوف = برآمدگی مانند کوه، کوژ، قوز، قوس
کاس = فرورفتگی مانند کاسه و دره

ناجود

ناوه

درود ُ سپاس
شادروان دهخدا، نویسنده فرهنگنامه ای سترگ، بلکه دانشنامه ای ادیبانه و ارزشمند برای پارسی زبانان است، ولی به هرروی دارای برخی نادرستیهای ناخواسته و ناعامدانه نیز هست که می تواند به خاطر حجم بسیار فراوان کار و زمان اندک عمر و بناچار شتابی که در به سرانجام رساندن این کار بوده و همچنین در دسترس نبودن بنمایه های پهلوی به وجود آمده باشد.
... [مشاهده متن کامل]

کاسه کلمه ای با ریشه سریانی هست که وارد زبانهای عربی - فارسی - ترکی - لری و. . . شده

کاسه : [اصطلاح موسیقی ] نقاره نواز و کاسه نواز .

کاسه از برگرفته کلمه کأس از زبان عربی است. اِنَّ الاَبرارَ یَشرَبونَ مِن کأسٍ کانَ مِزاجُها کافوراً . آیه 5 سوره انسان
و آن ظرفی است گود به شکل یک نیمکره که برای خوردن یا آماده کردن بعضی از غذاها و یا برای نگهداری بعضی از مواد و نیز به عنوان پیمانه از آن استفاده می شود.
... [مشاهده متن کامل]

کاسه : کاسه از واژه ی کاس به معنای تاقدیس و ناودیس می باشد این کلمه با واژه قوس عربی و کلمه کُرس باستان از یک ریشه هستند . کاسه ابتدا کاس اک بوده به معنی کاس مانند و با گذشت زمان اک پسوند آن به هـ تغییر یافته که پسوند همانندی است به معنی کاس مانند .