چگالی

نمی دهد وهمان گر در واژه گران وگراویدن به معنای سنگین وتمایل یافتن است پسوند ال مانند گودال، چال پسوند اسم ساز است پس صورت واقعی واژه می شود اشگرال یعنی سنگینی یا تمایل که محرف آن چگال یا چقال خوانده می شود

وچون چگال باتصویری ازلای ودرون همراه است
در گفتار لری :
چِقاله = کثیفی ای که روی رخت و بدن یا هر چیزی چنان زیاد شود که رخت یا بدن را خشک کند، می گویند چقاله زده است.
با جابجایی ( ق، گ ) که در واژه های زیاد رخداده می شود چگاله
چِغر= زمینی که علف زیاد و بلندداشته باشد ( تراکم علف بالا باشد ) تا جایی که گذر از آن بسیار سخت باشد
لطفا افراد مغرض وغیر ایرانی مانند کاربر بالا �معمار باشی� درباره زبان خودشون نظر بدن