چریدن

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

پارسی پهلوی: carīdan کاریدن یا چریدن
پارسی نو: چریدن
باید با افتخار بگوییم انچه که امروزه به عنوان واژه car و خودرو در جهان شناخته میشود از واژه caridan است که آوای ک به ریخت چ در آمده است.
بن مایه های زیر سند گفته های ماست.
Mayrhofer, Manfred� ( 1992 ) , “CAR�”, in�Etymologisches W�rterbuch des Altindoarischen�[Etymological Dictionary of Old Indo - Aryan] ( in German ) , volume I, Heidelberg: Carl Winter Universit�tsverlag, pages 534 - 535^�Lubotsky,
Alexander ( 2011 ) , “carᶦ {1}”, in�The Indo - Aryan Inherited Lexicon ( in progress ) � ( Indo - European Etymological Dictionary Project ) , Leiden University, page 118: “Proto - Indo - Iranian: č�RH -
@iranaryan
این واژه ایرانی است و اریایی که از زبان پدران ایران زمین به هند و اروپا راه یافته است
و نه ترکی و مغولی نه عربی و عبری و نه انگلیسی و فرانسوی است
ایرانی است که ما فرزندان ایران بدلیل نفوذ زبان تازیان و عربان و تورکان ان را فراموش کرده ایم و متاسفانه به جای آن واژه خودرو را افریده ایم
@iranaryan
ما را در ایتا دنبال کنید