چانه زدن

چانه واژه ای فارسی و برگرفته از واژه �čānak� در فارسی میانه و به معنای آرواره می باشد .
این واژه به شکل � čanu� در فارسی باستان وبه شکل �čana� در اوستایی وجود داشته است.
این واژه با واژه های سغدی �čānāk� - پشتو �čāna� - سانسکریت �śan�ḥ� - یونانی �genys� - لاتین �genae� - انگلیسی �chin� - آلمانی و هلندی �Kinn� هم ریشه می باشد .
... [مشاهده متن کامل]

چس پس . [ چ ُ پ ُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) چانه ٔ بیجا زدن . ( آنندراج ) . رجوع به چس و پس شود.

انجام عملی یا گفتن حرفی به قصد رسیدن به سود شخصی

کد و کاش. [ ک َ دُ ] ( اِ مرکب، از اتباع ) چک و چانه. مِکاس. مُماکَسَه. ( یادداشت مؤلف ) .