چاقو

/CAqu/

    knife
    shiv

فارسی به انگلیسی

چاقو تیزکن
grinder, grindstone

چاقو زدن
knife, stab

چاقو کشی
thuggery, knifing or stabbing, knife-stabbing

مترادف ها

knife (اسم)
شمشیر، تیغه، کارد، نیشتر، چاقو، گزلیک

whittle (اسم)
ساطور، چاقو

پیشنهاد کاربران

دوستانی که فکر می کنند حرف غ در قدیم در پهلوی یا پارسی میانه نبود می توانید این منبع که می فرستم یعنی کتاب فرهنگ واژه های اوستا لینک می فرستم دوستان ببینید
در واقعیت این حرف ق عربی در فارسی نبود در قبل اینکه سلام وارد ایران شود ویدئو می فرستم دوستان ببینید
لینک اول کتاب
لینک دوم ویدئو
منابع• https://archive.org/details/1_20221023_20221023_1515• https://www.instagram.com/reel/C3xVqkOuhXv/?igsh=MXQzNDB2bTRxOTB4ag==
نوشته مردم در شمال و شمال شرقی روسیه هستند که ترکی حرف میزنند و واژه هایشان مشابه ترکی آذربایجان و چون آنها یک واژه ای مانند چاقو یا از این دست به کار میبرند و با خیال و گمان خودش با ایرانی ها در ارتباط نبوده اند پس چاقو و مانند آن ترکی هست. چه استدلال بی پایه ای؟اول سکاهای ایرانی زمانی تا مغولستان هم رسیدند و آن ناحیه به مناطق شمال و شمال شرقی روسیه بسیار نزدیک هست.
...
[مشاهده متن کامل]

دوم وام گرفتن واژه حتی در دوره باستان اینگونه نبوده که تنها از کشورهای همسایه وام بگیرند و از نواحی دورتر نه ( البته در آن زمان وام گیری محدوتر بوده و بیشتر مردمی که در تعامل و جنگ و رابطه و همسایگی با هم بودند از همدیگر واژه وام میگرفتند ) .
گاهی یک گروه واژه ای را از گروه سوم و چهارم وام میگیرد.
همین الان دورگه های ایرانی اینو هستند که اتفاقا در چین زندگی میکنند و بنابر منابع تاریخی تا پیش از تسخیر سیبری و شرق روسیه توسط روسیه تزاری این قبیله ها در آن نواحی هم بوده اند.

چاقو فارسی هست و در اصل چاکو ( در گویش دشتی که حرف ق را ندارد و غ را هم ندارد یا به ندرت دیده میشود هستش و این گویش از پهلوی ساسانی جدا شده و از گویش هایی هست که کمتر تحت تاثیر عربی قرار گرفته و از ترکی که تقریبا هیچ تاثیری نگرفته است ) هست از همان ریشه چاک هست.
...
[مشاهده متن کامل]

واژه های مانند دیر ( در انگلیسی late ) در فارسی داریم که با واژه دور ( در انگلیسی far ) خویشاوندی دارند و گاهی هم معنا میشوند و جای هم به کار میروند خصوصا زبان. اگر توجه شود میبینید که در این دو واژه فقط یک حرف تغییر کرده است و چیزی مشابه باب های غربی به کار رفته است ولی عرب دو باب سه حرفی ندارد که دو واژه را اینگونه بسازد و معنای متفاوت بگیرند. بنابراین احتمال اینکه چاک و چک و چکه از یک ریشه باشند بسیار و هر سه فارسی

پیشنهادِ نوواژهٔ یا برابرنهادهٔ فارسی برای بخش های مختلفِ یک چاقو و گونه های مختلفِ چاقوها و برش افزارهای دیگر در زبانِ انگلیسی:
بخش های گوناگونِ یک چاقو:
‏🔹 #blade
🔹 #تیغه
‏🔸 #flat
...
[مشاهده متن کامل]

‏ or: #blade_cheek
🔸 #شکم
‏🔹 #spine
🔹 #پشتار ( پُشتار )
یا: #سروار ( سَر وار ( همان دیوار است. ) )
( شکل را ببینید. )
‏🔸 #heel
🔸 #پاشنه
‏🔹 #bolster
🔹 #گردن
‏🔸 #edge
🔸 #لبه
یا: #دم
‏🔹 #tip
🔹 #سر
‏🔸 #point
🔸 #نوک
‏🔹 #tang
🔹 #پی تیغ ( pey. tiq )
یا: #دست وار
‏🔸 #butt
‏ or: #pommel
🔹 #تهک ( tah. ak ) ( تَه - َ - ک ( پسوندِ اسم ساز —> بسنجید با: زنبورک، خرک. ) )
یا: #بنک ( bon. ak ) ( بُن - َ - ک )
‏🔹 #shoulder
🔹 #شانه
➖➖➖➖➖➖
گونه های مختلفِ چاقو و برش افزارهای دیگر:
‏🔹 #switchblade_knife
🔹 #چاقوی_ضامن دار
یا: #چاقوی_ساوشتنی
🔺نکته: نکته: برای دیدنِ ساوشتنی بروید به: to switch .
‏🔸 #clasp_knife
🔸 #چاقوی_تاشو
‏🔹 #jack_knife
🔹 #چاقوی_تاشوی_چندکاره
‏🔸 #drawknife
🔸 #رنده ی_دو_دسته
یا: #چاقوی_دو_دسته ( پیش نهنده: حبیب عزیزی )
‏🔹 #parang_knife
‏ or: #golok_knife
🔹 #قمه ی_مالزیایی
یا: #کتاره ی_مالزیایی
‏🔸 #panga_knife
🔸 #قمه ی _آفریقایی
‏🔹 #bolo_knife
🔹 #کتاره ی_فیلیپینی
‏🔸 #latin_knife
🔸 #کتاره ی_لاتینی
یا: #قمه ی_لاتینی
‏🔹 #jambiya جنبیّه
🔹 #خنجر _یمنی
یا: #دشنه_یمنی
‏🔸 #tapanga_knife قمه ای که در پادشاهیِ کهنِ نوبیا در جنوبِ مصر سرچشمه می گیرد.
🔸 #کتاره ی_نوبیایی
‏🔹 #cane_knife چاقویی بلند برای بریدنِ نی یا نیشکر
🔹 #نی کارد ( ney. k�rd )
‏🔸� #paring_knife
🔸� #چاقوی_میوه خوری
یا: #میوه کارد
‏🔹� #birds_beak_paring_knife
🔹� #چاقوی_میوه خوری_نوک خم ( نوک خَم )
� یا:�� #میوه کارد_نوک خم

‏🔸� #spear_point_paring_knife
🔸� #چاقوی_نوک پیکانی
� یا:�� #چاقوی_میوه خوری_نوک پیکانی
‏🔹� #chef_knife
‏ or: #cook_knife
🔹� #چاقوی_سرآشپز
یا: #کلان کارد
یا: #مه کارد ( مِه به معنای �بزرگ� است. )
یا: #شاه کارد ( شاه به معنای بزرگ است. ) ( پیش نهنده: اشکانِ شکرچی )
یا: #شه کارد ( �شَه� همان �شاه� است. )
‏🔸� #meat_carving_knife
‏or:� #carving_knife
🔸� #چاقوی_گوشت بر
‏🔹� #fillet_knife
🔹� #چاقوی_راسته بر
� یا:�� #چاقوی_لب باریک
‏🔸� #boning_knife
🔸� #چاقوی_استخوان زدا
� یا:�� #چاقوی_استخوان پیرا
� یا:�� #چاقوی_استخوان پاک
یا: #چاقوی_تکه بردار ( پیش نهنده: حبیب عزیزی )
‏🔹� #bread_knife
🔹� #چاقوی_نان بر ( نان بُر )
� یا:�� #چاقوی_دندار ( کوتاه شدهٔ دندانه دار )
� یا:�� #چاقوی_اره ای
یا: #نان کارد
‏🔸� #flank_shoulder_knife
🔸� #چاقوی_گرده بر ( گُرده بُر )
� یا:�� #چاقوی_پهلوبر
‏🔹� #cleaver
‏ or: #chopping_knife
‏ or:� #chinese_chopper
🔹� #ساتور
یا: #فرتیغ ( فَرتیغ ) ( پیش نهنده: حبیب عزیزی )
‏🔸� #santoku_knife
🔸� #ساتورچه
‏🔹� #slicing_knife
🔹� #چاقوی_برش گر
� یا:�� #چاقوی_برش زن
� یا:�� #چاقوی_نازک بر
یا: #برش کارد
‏🔸� #granton_slicer
🔸� #چاقوی چاله دار
� یا:�� #چاقوی گوده دار
‏🔹� #mezzaluna
‏ or: #mincing_knife
🔹� #سبزی خردکن
� با:�� #ریزریزان ( به معنای �بسیارریزکننده� )
� یا:�� #ریزان گر
� یا:�� #خردان گر ( xord. �n. gar )
‏🔸� #butter_knife
🔸� #چاقوی_کره بر ( کره بُر )
یا: #کره کارد
‏🔹� #jam_knife
🔹� #چاقوی_مرباپخش
� یا:�� #چاقوی_پخشا
یا: #پخش کارد
‏🔸� #utility_knife
‏or:� #metal_detectable_safety_knife
🔸� #تیغ_موکت بری
� یا:�� #چاقوی_کشویی
‏🔹 #dinner_knife
‏ or: #salad_knife
‏ or: #table_knife
🔹 #کارد_سفره
یا: #کارد_رومیزی
یا: #میز کارد
یا: #سفره کارد
‏🔸 #peeling_knife
🔸 #چاقوی_لایه بر ( لایه بُر )
یا: #چاقوی_لایه بردار
‏🔹 #serrated_knife
🔹 #چاقوی _اره ای
‏🔸 #tourne_knife نوعی چاقوی آشپزخانه با سرِ خمیده
🔸 #چاقوی_سرخم ( sar. xam )
‏🔸 #chestnut_knife
🔸 #چاقوی_فندق شکن
یا: #کارد_فندق ( کاردِ فندق )
یا: #چاقوی _فندق
‏🔹 #cake_server
‏ or: #pie_server
🔹 #کاردک_کیک
یا: #کاردک_پای
‏🔸 #cake_slicer
🔸 #کارد_کیک بری
‏🔹 #paper_knife
🔹 #چاقوی_کاغذبر
‏🔸 #kitchen_knife
🔸 #چاقوی_آشپزخانه
‏🔹� #tomato_knife
🔹� #چاقوی_گوجه بر
� یا:�� #چاقوی_دندار ( کوتاه شدهٔ دندانه دار )
� یا:�� #چاقوی_اره ای
یا: #گوجه کارد
‏🔸� #decorating_knife
🔸� #چاقوی_زیبابر
� یا:�� #چاقوی _آراستار ( از فعلِ �آراستن� )
‏🔹� #hard_cheese_knife
🔹� #چاقوی_سخت پنیر
� یا:�� #چاقوی_پنیربر ( پنیربُر )
یا: #پنیرکارد
‏🔸� #soft_cheese_knife
🔸� #چاقوی_نرم پنیر
� یا:�� #چاقوی_پنیربر
یا: #پنیرکارد
‏🔹� #oyster_knife
‏or:� #clam_knife
🔹� #چاقوی_صدف بر
� یا:�� #چاقوی_کفه بازکن
یا: #صدف کارد ( پیش نهنده: اشکان شکرچی )
‏🔸� #scimitar_knife
‏ or: #steak_knife
🔸� #چاقوی استیک بر
� یا:�� #چاقوی_گوشتیک بر
یا: #چاقوی_شمشیری
🔺نکته: برای دیدنِ واژهٔ گوشتیک بروید اینجا . )
‏🔹� #puntilla_knife چاقویی است که برای زدنِ نخاع از پشتِ گردن و جایگاه
🔹� #چاقوی_نخاع بری
� یا:�� #چاقوی_آسه زنی
‏🔸� #salmon_knife
🔸� #چاقوی_آزادماهی
� یا:�� #چاقوی_ماهی بر
یا: #ماهی کارد
‏🔹� #utility_knife
‏or:� #pretty_knife
‏or:� #vegetable_knife
🔹� #چاقوی_هرکاره
‏🔸� #cutlet_knife
🔸� #چاقوی_لیک بر ( یا چاقوی شیشلیک بُر )
‏🔹� #butcher_knife
🔹� #چاقوی_قصابی
� یا:�� #چاقوی_دام بری ( دام بُری )
‏🔸� #dagger
🔸� #دشنه
‏🔹� #push_dagger
🔹� #دشنه فشاری
‏🔸� #bowie
🔸� #خنجر
‏🔹� #throwing_knife
🔹� #چاقو پرتابی
یا: #پرتاب کارد
‏🔸� #hunting_knife
🔸� #چاقوشکاری
‏🔹� #dirk
🔹� #کاردشنه ( کارد دشنه )
یا: #دشنه کارد
‏🔸� #survival_knife
🔸� #چاقوی_همپا
� یا:�� #چاقوی_همراه
‏🔹� #karambit_knife
🔹� #چاقو داسی
� یا:�� #چاقوهلالی
‏🔸� #combat_knife
🔸� #رزم_چاقو
یا: #رزم کارد
‏🔹� #woodsman_pal_knife
🔹� #چاقوی_جنگل بان
‏🔸 #billhook_knife کاردِ داسی شکلِ باغبانی
🔸 #کارداس ( کارد داس )
یا: #داس کارد
‏🔹 #devein_knife برای گرفتنِ دل و رودهٔ یا رگ یا طنابِ نخاعیِ میگو
🔹 #چاقوی_روده زدا
یا: #چاقوی_میگو بر ( میگوبُر )
یا: #میگوکارد
‏🔸 #frozen_food_knife
🔸 #چاقوی_یخیده بر
‏🔹 #grapefruit_knife
🔹 #چاقوی_مهنج ( meh. anj )
🔺نکته: برای دیدنِ واژهٔ مِهَنج بروید اینجا .
‏🔸 #lettuce_knife دندانه دار و معمولاً پلاستیکی
🔸 #کاهوکارد
‏🔹 #vegetable_knife
🔹 #چاقوی_سبزیجات
یا: #سبزی کارد
‏🔸 #electric_knife
🔸 #چاقوی_برقی
یا: #چاقو_برقی
‏🔹 #two_sided_saw_knife
🔹 #چاقوی_دو_بر_اره ( do. bar. arre )
♦️
ا👆👆👆
ادامهٔ فرستهٔ پیشین:
‏🔹� #machete
🔹� #قمه
� یا:�� #کتاره ( kat. �re )
‏🔸� #skinner_knife
🔸� #چاقوی _سلاخی
� یا:�� #چاقوی_پوست کنی
‏🔹� #safety_knife
🔹� #چاقوی_بی خطر
یا: #چاقوی_ایمن
‏🔸� #concealed_blade_safety_knife
🔸� #چاقوی_نهان لبه
� یا:�� #چاقوی_نهان تیغ
‏🔹� #auto_retractable_safety_knife
🔹� #چاقوی_خودپسا ( خود پس آ ( از مصدرِ �آمدن� )
‏🔸� #pen_knife
🔸� #چاقوی_قلم تراش
� یا:�� #چاقوی_قلم تیزکن
یا: #تراش کارد ( پیش نهنده: اشکان شکرچی )
➖➖➖➖➖➖
نوواژه هایی برای گونه های مختلفِ تیغه های چاقوها:
‏🔹 #clip_blade
‏ or: #clip_point_blade
🔹 #بران تیغه ( بُرّان تیغه )
یا: #تیغه ی اردکی ( نوکِ این تیغه شبیهِ نوکِ اردک است. )
‏🔸 #spay_point_blade
🔸 #کنج تیغه ( نوکِ این تیغه زاویهٔ تند دارد. )
‏🔹 #spear_point_blade
🔹 #شیب تیغه ( نوکِ تیغه شیبِ ملایم دارد. )
‏🔸 #straight_blade
‏ or: #straight_back_blade
🔸 #راست تیغه
‏🔹 #Persian_blade
‏ or: #upswept_blade
🔹 #تیغه ی _پارسی
یا: #تیغه ی_نوک بالا
‏🔸 #trailing_point_upswept_blade
🔸 #تیغه ی _پارسی_کشیده
یا: #تیغه ی_نوک بالای_کشیده
‏🔹 #false_edge_blade لبهٔ تیغه از کناره های پیرامونِ چاقو آغاز می شود.
‏ or: #swedge_edge_blade
🔹 #تیغه ی_لبه کاذب
یا: #تیغه ی_لبه کنار
یا: #تیغه ی_پیرالبه ( pir�. lab. e )
‏🔸 #recurved_blade
🔸 #تیغه ی_بازخم ( b�z. xam )
‏🔹� #kukri_blade
🔹� #تیغه ی_نپالی
� یا:�� #تیغه ی_کوکری
یا: #نوک پایین
‏🔸 #needle_point_blade
🔸 #تیغه ی_نوک تیز
‏🔹 #frog_spear_point_blade
🔹 #تیغه ی_بریده پیکان
‏🔸 #tanto_blade
🔸 #تیغه ی_سخت بر ( تیغهٔ �تیغِ موکت بُری� از گونه های این تیغه است. )
‏🔹 #scimitar_blade
🔹 #تیغه ی_شمشیری
‏🔸 #sheeps_foot_blade
🔸 #تیغه ی_پاگوسفندی
یا: #تیغه ی_پافندی ( پافندی —> برآمده از برش آمیزیِ دو واژهٔ �پا و گوسفندی� )
‏🔹 #hawksbill_blade
‏ or: #talon_blade
🔹 #تیغه ی_پنجه عقابی
یا: #تیغه ی_نوک کرکسی
‏🔸 #wharncliffe_blade
🔸 #تیغه ی_ شیب دامنه
‏🔹 #gut_hook_blade
🔹 #تیغه ی_سرقلاب ( نوک یا سرِ این نوع تیغه به شکلِ قلّاب برگشته است. )
‏🔸 #muskrat_blade
🔸 #تیغه ی_دهان موشی
یا: #تیغه ی_موشابی
‏🔹 #razor_blade
🔹 #تیغه ی_استره ( اُستَره )
یا: #استره
‏🔸 #cotton_sampler_blade
🔸 #تیغه ی _نمونه برداری
یا: #تیغه ی_نمونه بری ( تیغهٔ نمونه بری )
‏🔹 #pruner_blade
🔹 #تیغه ی_باغبانی
‏🔸 #cuticle_blade چاقوی آن برای برشِ پوستِ مردهٔ پیرامونِ ناخن به کار می رود.
🔸 #تیغه ی_پوسته بر
‏🔹 #coping_blade
🔹 #تیغه ی_قرنیزی ( مانندِ قرنیز نوکِ شیب و راست دارد ( شکل را ببینید. ) )
‏🔸 #nessmuk_blade
🔸 #تیغه ی_نهنگی ( سرِ این تیغه شبیهِ نیم رخِ سرِ نهنگ یا وال است. )
🔺نکته:
در برخی از ترکیب های بالا اگر به جایِ blade واژهٔ knife بگذارید، ترکیبِ به دست آمده بر چاقوی آراسته به آن نوع تیغه دلالت دارد. برای مثال:
‏cuticle blade� تیغهٔ باغبانی
‏cuticle knife� چاقوی باغبانی
🔺نکته:
۱ - در بسیاری از واژه هایِ این فهرست می توان بی آن که به معنا آسیبی وارد آید، واژهٔ کارد را به جای چاقو به کار برد.
۲ - این فهرست کامل نیست. دوستان می توانند از شکل های بالا یا از هر منبعِ دیگری برای گونه های مختلفِ چاقو، و نیز لبه های گوناگونِ تیغه ها، نام نپاری کنند و در یادداشتگاه پیشنهاد دهند. پس از بررسی به متن افزوده خواهد شد.
�������������������� ⏬⏬⏬
‏@JavidPajin�� 👈�� فرهنگِ ریشه شناختیِ نوواژگانِ همگانی و دانشی

درودها،
واژه "چاقو" در زبان پارسی، در بیخ "چاکو" بوده است.
چاکو ( بسیار چاک دهنده )
ترسو ( بسیار ترسنده )
گوزو ( بسیار گوزنده )
شاشو ( بسیار شاشنده )
شکمو ( بسیار شکم چران )

...
[مشاهده متن کامل]

گفته می شود که واژه "خنجر" نیز عربی شده واژه فارسی "خونگر" بوده است.
نوشته از یکی از هموندان گپ سرای فرهنگ ریشه شناختی نو واژگان

در لکی و لری بسته به لهجه منطقه چه خو یا چه کو گفته میشود. چارکو هم میگن.
واژه چاک از سورا سنی پراکریت به ارث رسیده است
𑀘𑀓𑁆𑀓 ( cakka ) ، از سانسکریت चक्र
( c�kra، �چرخ� ) ، از پروتو - هند - آریایی *ćakr�m، از پروتو - هند - ایرانی *čakr�m، از پروتو - هند - اروپایی *kʷ�kʷlos ( �دایره، چرخ� ) . با مراتی चाक ( کاک ) . دوبل چکر ( cakkar, cakra ) و چرخہ ( carxā ) . واژه چک و چاق و چاقو ( چاکو ) از ریشه ی این واژه هستند که اشتباه به زبان دیگر خواهد شدند.
...
[مشاهده متن کامل]

منابع ها. Qureshi, Bashir Ahmad ( 1971 ) “چاک”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary‎, Lahore: Kitabistan Pub. Co.
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
John Shakespear ( 1834 ) “چاک”, in A dictionary, Hindustani and English: with a copious index, fitting the work to serve, also, as a dictionary of English and Hindustani, 3rd edition, London: J. L. Cox and Son

منابع• https://dsal.uchicago.edu/cgi-bin/app/qureshi_query.py?qs=چاک&searchhws=yes&matchtype=exact• https://search.worldcat.org/title/875051092
ریخت درست این واژه چاکو است
چاکو یعنی ابزاری برای چاک دادن
مخاطب آقای سالار افشانی نقده!
با سلام
لطفا تعصب نداشته باشید وقتی در زبان سانسکریت که هزاران سال قبل از زبان آلتایی و تورکی واژه چاکو وجود داشته اینکه ادعا میکنید واژه غیر ایرانی است شگفت آور است. ترک زبان ها با مهاجرت به ایران زمین و تصرف و حکومت در فلات ایران زمین بسیاری از واژه ها را به ادبیات خود وارد نمودند و اشکالی ندارد پس تعصب نداشته باشید
...
[مشاهده متن کامل]

افسوس میخورم به حال این ، از خرد بی بهرگان که تعصب را جایگزین اندیشیدن کردن و میکوشند واژگان پارسی را به زبان های دیگر بچسبانند
دوست گرامی ، دیس درست این واژه چاکو است و هنوز در جای جای ایران به همین دیس به کار برده میشود و صد در صد ریشه پارسی دارد اگر چه که ریخت کنونی اش ( چاقو ) پارسی نیست.
...
[مشاهده متن کامل]

میخواهی به زبانت خدمت کنی این راهش نیست .

واژه چاقو
دکتر کزازی در مورد واژه ی " چاک" می نویسد : ( ( ریشه و معنای بنیادین چاک بر من روشن نیست. آیا ”چاک “ ریختی است از چک، در چکیدن؟ سرشکهای آب نیز، آنگاه که فرو می ریزند، فرو می شکافند و از هم می پاشند. انگار که چاق در ”چاقو ”نیز ریختی است از "چاک ": چاقو ( =چاکو ) ابزاریست که با آن چیزی را چاک می زنند و می شکافند. ) )
...
[مشاهده متن کامل]

( ( فکند آن تن شاهزاده به خاک
به چنگال کردش کمرگاه چاک ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 243. )

آقا سامان عزیز نبودن دست نوشته دلیلی بر بی زبانی و لال بودن افراد اون منطقه نمیشه ، از ایران باستان با اون همه شکوه و عظمت که قطعا اقرار میکنم تمدنی بسیار فراتر از قبایل ترک داشتند هیچ کتاب درست حسابی
...
[مشاهده متن کامل]
ای باقی نمانده ، این در حالی است که قبایل ترک هم در بیش 1500 سال پیش کتیبه هایی با خطی شبیه به نوشتار چینی داشتند که هنوز هم موجوده پس قرار نیست بگید با هر نوشته مواجه شدیم بین پارسی و ترکی بودنش باید پارسی رو در نظر بگیریم چه بسا واژه پارسی در طی حمله اعراب و . . . از بین رفته باشه و واژه ترکی جای اون رو گرفته باشه . در ظمن همین الان هم در شمال و شمال شرق روسیه مثل یوکوتسک مردمی زندگی می کنند که با زبان یوکوتسک ) زیر مجموعه ترکی ( حرف می زنند و به هیچ وجه با ایرانی ها و اعراب تماس نداشته اند که بخواهند از آنها وام واژه بگیرند ولی همچنان بسیاری از لغات و واژگانشان با ترکی آذربایجانی و ترکمنی و ترکیه ای مشترک است

چاقو یک واژه کاملا پارسی است چون ترکی بوچاک می دانم چرا بعضی دوستان واژه پارسی فکر می کنند ترکی هست هیچ واژه ترکی وارد پارسی نشده واژه چاقو صد درصد پارسی است.
پیچاق یا چاقو . پیچاق یک کلمه کاملا ترکی و احتمالا مغولی است به معنای بریدن ، دروکردن، هنوزهم استفاده می شود ، مثلا روستائیان می گویند بوغدا پیچاق، یا تره پیچاق یعنی گندم قطع کنیم یا همان ببریم که فارس
...
[مشاهده متن کامل]
میگوید دروکنیم پس کلمه پیچاق ازبرش دادن خبر میدهد ومغولهاهم به شمشیر پیچاق می گفتند. وازطرفی در فارسی هم چاک دادن وجود دارد و ممکن است این واژه ها هردومعنی خودشان را حفظ کرده و هیچ تداخلی درهم نداشته باشند وصرف داشتن ، ، ق، ، دلیل منطقی برای داشتن اشتراک نیست،

چاقو در زبان آریایی اوستایی وجود دارد و به شکل اکو که بعد در زبان دیگر آریایی ها یعنی پارسی به شکل چاکو در آمده است.
در ترکی به چاقو "پیچاق" می گویند. مشخص است پیچاق و چاقو هم ریشه است. و پیچاق هم یک واژه تُرکی با ریشه پارسی آریایی است.
...
[مشاهده متن کامل]

شاید بعضی از افراد بگویند اگر هم ریشه است چرا تُرکی نباشد ؟چرا آریایی پارسی باشد؟
باید بگویم که تُرکی یک زبان با قدمت بسیار پایین نسبت به سه زبان آریایی یعنی ( سانسکریت، اوستایی، پارسی ) است.
در این حد که هیچ آثار و دست نوشته تُرکی ای وجود ندارد که بشود از لحاظ قدمتی با آثار فردوسی و رودکی و. . . . پارسیگو برابری کند. پس وقتی صحبت از زبان های آریایی سانسکریت ، اوستایی ، پارسی میشود که هزاران هزار سال قبل تر از آثار بزرگ پارسی شکل گرفته اند باید دهنتونو ببندید در غیر این صورت بیسوادی و بی دانشی شما مشخص میشود که البته شده.
سانسکریت یک زبان آریایی و هم ریشه با اوستایی و پارسی است که این زبان ها زبانهای پارسیان آریایی است و سانسکریت مادر تمام زبان های هندواروپایی است.

برپایه نسک ریشه واژگان فارسی، الفیده دکتر علی نورائی، چاقو واژه ای ایرانی و همریشه با چکش و چاکوچ است.
چاقو
در لکی به چاقو چَکو می گویند
چاقو یک واژه پارسی است که در پارسی میانه چاکو بوده که ک به ق دگردیسیده مانند کوات که شده قباد
ناموسا ادعا نکنید
نه پارس ها نه آذری ها
با مدرک وارد بشید و مانند دوست عزیز از پرتور ( تصویر ) استفاده کنید.
در ترکی به چاقو "پیچاق" می گویند.
سه حرف چ ، ا ، ق با ترتیب یکسان در هر دو واژه ی چاقو و پیچاق وجود دارند و این یعنی به احتمال قوی این دو واژه همریشه هستند
بنظر من چاقو هم واژه ای ترکیست.
چاقو کلمه ای تورکی است که از پیچاق تورکی به معنی کار د گرفته شده و در فارسی به صورت خلاصه چاقو در امده است
نزدیکیِ واژه پارسیِ ( چاقو/چاکو ) با واژگانِ ( چَکو و چَکوش ( چَکُش ) ) نیز سنجیدنی است.
به تاربرگِ واژه یِ ( چَکُش ) مراجعه کنید.
پیوستِ دیدگاهِ پیشینم:
واژه ( چاقو/چاکو ) برگرفته از واژه اوستایی ( اَکو ) به چمِ ( ابزارِ تیز و بُرنده ) است؛
چنانکه در رویه یِ 36 و 37 از نبیگِ ( فرهنگِ واژه های اوستا ) آمده است:
چاقوچاقو
بی کاری و مزدوری به همراه دروغهای پانمغولی چه ها که نمی کند. ببینم آروغ کجایی است؟ البته که آروغ از چرت و پرتهای شما گرانمایه تر است. دست کُن تو خُرجین اردوغان و الهام اووف شاید آرسنال و آرسن ونگر هم واژهای
...
[مشاهده متن کامل]
مغولی باشند. آخه چه جوری از آچماق به چاقو رسیدی؟ ، مگر نشانه مصدری ماق هم تکه تکه می شود؟ مگر آچماق فعل نیست، چاقو اسم است، چگونه فعل و اسم را گره زدی؟ ( آک ) و ( اوک ) پسوند زبان پهلوی است نه مغولی.

آرش بیشتر از این که یک اسم فارسی باشد یک اسم ترکی است
آغراش ( از واژه آغئر ) >>> آراش>>> آرش = متین ، نجیب
آرئش ( از واژه آیرئ یا همان آرئ ) >>> آرش = پاک ، مطهر ، بی آلایش
آغارئش ( آک = تابش نور، سفید ) >>> آرش = سفیدی ، نور ، فروزندگی
...
[مشاهده متن کامل]

آراش ( آرا ) >>> آرش = متمایز ، منحصر به فرد ، استثنایی
و. . . .
از طرفی اسامی که با " آر" در ترکی شروع می شوند خیلی بیشتر از اسامی انگشت شماری هستند که در فارسی موجود است که البته بیشتر آن ترکی است مانند:
آراز - آران - آرال - آرئچا - آرکان - آرهان - آرتان - آرسو - آرماچ - آرانا ( آرئ آنا ) - آرقون - آرزو - آرمان - آرامان - آرئتای - آرآلپ - آرلا - آرئن - آرئنچ - آرتاقوت - آرقوت - آرسُی - آرتوغ - آرشئن - آرسالان - آرقوتای - آرجان - آرتو - آرتام - آرپ - آرلاس - آرتای - آرتونچ - آرپاقوت - آرپای - آرپان - آرپئنای - آراس - آرئنای - آرئناز - آرقوش - آربای - آرشان - آرپتو - آرپتوغ - آرآسلان - آرتونقا - آرآجای - آرسودا - آرسئن - آرتئن - آرئسای - آرپا - آرمینای - آرپَر - آربایتو - آرچا - آراِل - آرچین - آرآد و. . . .
از طرفی اینکه شهرت یک فرد با اسم پیامبر اسلام آغاز شود جای بسی افتخار است
محمد یعنی ستوده
از طرفی در ترکی برای محمد اسم معادل نیز " تاپدوق" می شود به معنی ستوده ، مورد ستایش واقع شده که از فعل " تاپماق" که به یک معنی به معنی ستودن می باشد مشتق شده است .

چکا چاک شمشیرها
چاقو از فعل ترکی " آچماق" ، آچماک" به معنی باز کردن ، شکافت دادن گرفته شده که از آن مشتق " آچاک" یا " آچاق" ( آچئق ) به معنی باز یا شکافته و. . . به دست می آید
از " آچاک" , " آچاق" مشتق " آچاکو" یا " آچاقو"، " آچاقئ" به دست آمده که به شکل " چاقو" وارد فارسی شده است.
...
[مشاهده متن کامل]

حتی " چاک" در فارسی با معنی شکاف ، شکافتگی ، درز و. . . . نیز از فعل ترکی آچماق گرفته شده است و چاکیدن نیز یک مصدر جعلی دیگر در فارسی می باشد .
پس چه چاقو باشد چه چاکو به هر صورت خاستگاه ترکی دارد

از طرفی اگر از دیدگاه " چالقو" نیز به قضیه نگاه کنیم باز ریشه آن برمی گردد به فعل " آچماق" واز آن " آچئلماق" یا " آچالماق" به معنی باز شدن ، شکافت یافتن که با حذف " آ" از آن شکلواژه " چالقو" یا " چئلقو" شکل گرفته و با از دست دادن " ل" به شکل " چاقو" وارد فارسی شده است .

1 - ( چاقو یا چاکو ) واژه ای پارسی است که با دگرگونی آوایی ( ک ) به ( ق ) همراه بوده است.
2 - ( اوک ) پسوند کُناکی ( فاعلی ) در زبان پارسی میانه بوده است که در واژگانی همچون
تَرازو ( ترازوک ) به معنای ترازنده و گَزوک به معنای گَزنده نیز دیده می شود ( چاکو ( چاکوک ) به معنای چاکَنده می باشد.
...
[مشاهده متن کامل]

3 - دگرگونی آوایی ( ک ) به ( ق ) در واژگانی همچون ( کَلات و کَلا ) به ( قلعه ) در عربی و ( قلا ) رخ داده است. ( چاکو به چاقو )

دوستان ترک واژه تراکتور رو که به صورت تیراختور تلفظ میکنند چند سال دیگه میگن که تراکتور ترکی هست و از تیراختور گرفته شده
چاقو معرب شده چاکو هست و از چاک دادن گرفته شده
چاقو معرب واژه چاکو است
در زبان عربی با آن که کاف دارند ولی واژه های کاف دار بیگانه را که درون زبانشان میکنند به قاف دگرگون میکنند
چاکو از چاک خوردن می آید ولی این واژه سگدی است که درون زبان پارسی شده و نزدیک پنجاه واژه سگدی را در پارسی میبینم
...
[مشاهده متن کامل]

مانند بیگ که ما پیش از اسلام بگ میگفتید روسها که زبان سکایی هندو اروپایی دارند میگویند بوگ زبان سکایی دیگر اکراینی است که میگویند به زبان سکایی دیگر انگلیسیها هستند میگویند بیگ همه به ماناک بزرگ میدهد یا سرپرستبزرگ
سگدی هم زبان سکایی ولی ایرانی خاوری است نه ایرانی باختری این واژه چاکو از زبان سگدی درون زبان ما شده
مانند زالو
جانداری که خون آدم را میمکد و آدم سفید مانند زال میشود پس زالو یعنی زال کننده یا شاهو
کسی که کسی دیگر را شاه میکند یعنی شاه کننده
چاکو هم یعنی چاک کننده که البته ریشه چاک هم در زبان پارسیست هم سگدی

واژه چاقو از چاکو در پارسی به چم چاک دادن می آید و با چکش همریشه است. نغز است بدانید ریخت کهن تر واژه چکوش، چاکوش و چاکوچ بوده است که در لغت نامه دهخدا و فرهنگ معین ثبت شده اند.
بر دیده زد به چاکوچ دشنام و میخ چوب
اهل جوین را ز یمین و یسار نعل
( پوربهای جامی )
چاقو همان چاکو است در واژه چکش هم میتوان چک به چم شکافتن را دید بسیار روشن است که این واژه پارسی است
دوستان عزیز این واژه کاملا ترکی هست و ربطی ب چاک ندارد
چاک ی کلمه ی فارسی هست و ربطی ب چاقو ندارد

چاقو از پیچاق ب معنی وسیله برای برش است
معادل فارسیش کارد میشه
به درستی این واژه چاکو بوده که با لهجه ترکی تبدیل به چاقو شده . بجای چاقو بگوییم چاکو . استان فارس هنوز هم مانند هزاران سال پیش چاکو گفته میشود
همه زبان های پارسی از جمله اوستایی، پارسی کهن، پارسی میانه و پارسی نو غ دارند و این وات همواره نقش مهمی در زبان های کهن ایرانیک داشته است. در خط های پهلوی و اوستایی نیز نویسه ای جدا برای غ وجود دارد. برای نمونه بَغ، مُغ و دوغ در زبان پهلوی ساسانی بکار رفته اند. ق نیز در برخی زبان های ایرانی شرقی وجود داشته است. در فارسی واژگانی که ق دارند به دو دسته تقسیم میشوند: یا ترکی و عربی اند، یا واژگان کهن ایرانی که در پارسی نو برخی از حروفشان تبدیل به ق شده است. یعنی قِ این واژگان در گذشته حرف دیگری بوده است. همچون : قشنگ که برگرفته از خشنگ در زبان ایرانیِ سغذی میباشد ، یعنی در این واژه خ به ق دگرگون شده است. یا واژه قرمز که برگرفته از کرمیر در پارسی میانه است ، یعنی ک به ق دگرگون شده است. واژگان این دسته خود به دو دسته تقسیم میشوند :
...
[مشاهده متن کامل]

الف - واژگانی که از زبان ایرانیِ سغذی آمده اند و ( ( خ ) ) یا ( ( ک ) ) آنها به ( ( ق ) ) دگرگون شده است :
قشنگ که برگرفته از سغذی xšank میباشد. / قاطر که برگرفته از سغذی xara - tara میباشد. / قند که برگرفته از سغذی xanda میباشد. / نقره که برگرفته از سغذی nākrtē میباشد. / قانون که از سغذی kanonā آمده است. و . . .
ب - واژگان پارسی ای که در گذشته دارای حرف ( ( ک ) ) بوده اند و معمولا توسط عربی این حرف به ( ( ق ) ) دگرگون شده است :
قابوس که در گذشته کاووس بوده است. در پارسی میانه kayos و در اوستایی kāvāusān آمده است. / قالب که در گذشته کالب بوده است. در پارسی میانه kalpād آمده است.
/قز و قزاغند که در گذشته کز و کژاکند بوده اند. در پارسی میانه kač و در پارسی باستان kaž آمده است. / قفیز که در گذشته کویز بوده است که در پارسی میانه kafiz , kapič و در پارسی باستان kapithe آمده است.
/چاقو که در گذشته چاکو بوده است و هم ریشه با چکوش میباشد. / قپان که در گذشته کپان بوده است و احتمالا برگرفته از لاتین campania است. / قهرمان که در گذشته کهرمان بوده است. در اوستایی kara - manah آمده است.
/قاقم ( گونه ای سمور ) که برگرفته از پارسی میانه kākom میباشد. / قبا که برگرفته از پارسی میانه kapāh میباشد. / قباد که برگرفته از پارسی میانه kavāt میباشد. / قومس ( نام شهری ) که برگرفته از پارسی میانه kūmis میباشد. / قیصر که از پارسی میانه kaysar , kēsar آمده است. / قنات که برگرفته از پارسی میانه kānakih , kahas میباشد. / قرابه ( گونه ای ظرف شیشه ای ) که برگرفته از پارسی میانه karāveh میباشد. / قوطی که برگرفته از پارسی میانه kiwōt میباشد. / قربان که برگرفته از کرپان اوستایی میباشد. / قاف که برگرفته از پارسی میانه kāf میباشد. / قم ( نام شهر ) که برگرفته از کمب می باشد. و نمونه های بسیار دیگر از این دست.

چاقو کلمه ای ترکی هست ک نیاز ب اثباط نداره و در فرهنگ واژه ها اشاره شده
❇️✳️ریشه یابی کلمات چاقو و چاق در فارسی
همانطور که به ادعای دوستان میباشد این فعل را باز هم فارسی معرفی میکنند و از فعل چاکیدن میدانند اما واقعا مسخره هست چون زبانی که ق ندارد چگونه مدام کلماتش چاقو , چاق با ق تمام میشود واقعا باید آن ها دزدی کلمات را کنار گذارند
...
[مشاهده متن کامل]

⏹⏹⏹⏹⏹
حال به بررسی آن دو کلمه میرسیم و شگفتی ترکی در ارتباط بین آن هارا خواهیم دید
چاخماق - شاخماق این دو فعل در بین مردم رایج است و به معنی درخشیدن ( با سرعت ) جرقه زدن
در پرانتز که با سرعت را نوشتم مربوط به چاغ در ترکی است به معنی زمان
🔼بدین معنی است که چاغماق همان چاخماق - چاقماق است
ما در ترکی فعلی به طور چاغلاماق چای ( چاغ ) به معنی رود و خروشیدن داریم
کم ارتباط نیست با کلمه سرعت
و حتی چاخان به معنی جفنگ هم با همین ارتباط دارد بدین شکل که تند تند حرف زدن ریشه ی چاخان باشد
به منبع الدار فنی این کلمه در گذشته به معنی تبر را هم داشته
باز هم مرتبط هستند لقبی است که به تبر دادند زود از بین بر
باز هم متصل به سرعت است
چاخی ( چاقو ) که به فارسی وارد شده و در گذشته به معنی تبر بوده به سرعت ربط دارد ینی چیزی که فوری میبرد
حالا ربطش با چاق ( پوتا ) چیست؟
بله این کلمه در این تفسیر به کسی است که به سرعت بزرگ شده و پف کرده است
حتی کلمه چاخیر به معنی باده هم بی ربط با زمان نیست
چیزی که زود عقل را میپراند✳️
حتی این کلمه با کلمه ی چاققال به معنی شغال هم هم ریشه هست به معنی اینکه این حیوان پر جست و خیز است
حال کوته فکران نه ریشه میابند نه تفسیر میکنند و فقط کارشان این است که بگویند کلمات دخیل در ما ترکی نیست یک نوع حسادت زبانی است

واژه چاقو خود برگرفته از واژه پارسی چاکو ( از کارواژه چاکیدن ) می باشد.
واژه های پارسی دیگری نیز با واژه چاکو هممعنا هستند:چیلان، دَشنَک یا دَشنَگ ( دشنه کوچک ) ، کارد
چاقو=چاکو
چاک ( چاکیدن، چاک دادن ) و ( پسوند نامساز بستگی ، نمونه های دیگرش ترسو، گیو، کاهو ( کاهگونه ) ، بانو ( از بان ( پان ) میاد در نگهبان نمونه اش را میبینید ) ، آسو، شاهو، خالو، زالو، تلخو، اخمو و. . . است )


واژه چاقو دگرگون شده واژه چاکو که از چاک ( شکاف، پارگی ) و پسوند واو ساخته شده است مانند الگو که واژه اُلگ ( نمونه ) و پسوند واو برا نامیدن ابزار ساخته شده است
در گفتار لری :
چَقو : کاردی که نوک و تیزی آن خم می شود و درون دسته خود قرار می گیرد.
چَک، چَق=صدای شکستن چیزی خشک
چَکنیدن ( پرکاربرد در گفتار لری ) = خم کردن و شکستن تفنگ بادی یا تفنگ ته پُر برای گذاشتن فشنگ، خم کردن تیغ کارد برای جا گرفتن در دسته، خم کردن چوب تا اینکه بشکند، شکستن چیزی خشک، با تبر یا تیشه زدن روی چوب یا چیزی خشک و آن را دو نیم کردن، چکیدن آب و شکستن آب در جهت دیگری و. . . .
...
[مشاهده متن کامل]

که در فارسی چِکیدن گفته می شود.
چاقو فارسی نوین شده چَقو است و چَقو گفتاری روان شده و سپس نوشتاری شده از چَکو می باشد.
حرف های ( ک، گ، ق، غ ) گاهی به جای هم برای ساخت واژه در گذشته استفاده می شود که در زبان مردم زاگرس، آذربایجان، کردستان و عراق و. . . . رخ داده و ربطی به عربی یا ترکی یا. . . بودن واژه ندارد.

در اصل چاکو و چکو است به معنی چاک دهنده ، شکاف دهنده
دکتر کزازی در مورد واژه ی " چاک" می نویسد : ( ( ریشه و معنای بنیادین چاک بر من روشن نیست. . . انگار که چاق در ”چاقو ”نیز ریختی است از "چاک ": چاقو ( =چاکو ) ابزاریست که با آن چیزی را چاک می زنند و می شکافند. ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 243. )
وسیله ای بسیار تیز
کارد
وسیله ای برنده
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ٤٦)

بپرس