چاشت

چاشت و ناهار را چه میگویند ؟؟؟ آیا چیزی جز صبحانه و ناهار است؟؟؟ که صبحانه چون در روز و روشنایی واقع شده همان نور و روشنایی امید و انتظار پیروزی را میرساند؟؟؟ آیا پایا ن شب سیه سپیده را نشنیده ایید؟ آیا در شب یلدا نمیدانید انتظار رفتن سیاهی را به سر میکشیدند؟؟ آیا در ایران کهن درباره با نبرد سیاهی و سپیدی صحبت نشده؟؟؟ زبان از ابتدایی ترین و پرکابرد ترین پدیده ها بوجود آمده ؛ همچون آب / باران/ خاک / سنگ / چشم / دهان / مو / آتش / باد / خانه و . . . .
آیا چشمه به جایی گفته نمیشود که آب از آن بیرون می آید؟؟؟ آیا آب نماد روشنایی حتی در ایران امروزی نیست؟؟ ( پشت سر مسافر اب نمیریزند بعنوان روشنایی؟؟؟ ) آیا آب که در زبان ترکی سو میشود با sea لاتین که دریا میشود یکی نیست؟؟؟ آیا سو در زبان های ایرانی بعنوان درخشش و روشنایی شناخته نمیشود؟؟؟
آیا چشم امید داشتن را نشنیده ایید؟ آیا چشم منبع نمیشود؟؟؟ و چشمه چون از آن آب میامده بعنوان نور امید نمیشود؟ آیا با اصطلاح شما سو چشمان من هستید به گوشتان نخورده؟؟
اینک وقتی بگوییم چشم میشود منبع ( قنات ) آیا برایاتان خنده دار است؟؟؟ وقتی میگوییم چاشت میشود انتظار و منبع بی دلیل نیست دوست گرامی و منظور انتظار صبح و سپیده دم میباشد که امروزه هم به چم انتظار و هم به چم سپیدی و روشنایی ( امید ) بکار میرود . . .
حتما به پست های بنده سر بزنید / با دلایل بسیار بخش زیادی از واژه ها ریشه یابی دقیق شده

است که از خون هنوز سیر نشده است اشرف و محمود پشتو از سر قماش طالبان امروز هستند و الی اکثر فرماندهان ارشد نادر شاه دلاور مردان خراسان بزرگ یا ایران شرقی بودند و آنها بعد از کشته شدن نادر همه قاتلان نادرشاه را از دم تیغ گذراندند و گنج افسانه ای نادر را نگذاشتند به یغما ببرند منتها در کودتاهای بعدی دریای نور را ملکه انگلیس انباری کرد و بعدا ملکه ایلزابت دوم که شکل آدمی زاد نداشت آنرا بر تاج خود نصب کرد پس با مهربانی باید با براددران پارسی خود رفتار کنیم تا اجنبی حسرت بخورد چگونه دو آلمان بعداز هفتاد سال متحد شدتد ولی ما هر روز فاصله را زیادتر میکنیم باید تمام مذهبیون متعصب شیعه و سنی را از ریشه بزنیم اصل خدا پرستی است و علی و عمر و ابوبکر و حسن وحسین همه مثل ما بنده خدا هستند منتها چون در صدر اسلام واقع شده اند معروف شده اند ونباید قداست آنها سبب تفرقه بین مردم مسلمان شود

که میگه اصلا فارسی مال فارس نیست از افهانستان ساختن بعد دلشان بحال ایرانیها سوخته اسمشو فارسی گذاشتن😂

چشته از چِش اِشته ( ( هست و است امروزی = واقع شدن ) همدیس با استان / آستانه و . . . ) آمده یعنی چشم داشتن = چشم واقع شدن = انتظار داشتن
خب متوجه شدیم چاشت میشود انتظار درونی برای وعده غذایی ؛ سوال اینست آیا چِش همان انتظار است ؟ خیر چِش با چِشم و اِش یکی میباشد و همگی به درون اشاره دارند ؛ به واقع شدن اشاره دارند و اشت و است و هست و . . . . تایید کننده این گفتار است و اینک بهتر است بگوییم چشته مازندرانی ( پهلوی ) یا چاشت فارسی میشود انچه در درون واقع شده ؛ خب حالا میتوان متوجه شد برابر انتظار شده از همینرو به چِش = چ اِش = انچه از درون می آید میگفتند یعنی انچیزی که از درون خود نور را می تاباند تا اجسام دیده شوند ( در گذشته فکر میکردند نور از چشم تابیده میشود برای همینت نام آنرا چشم گذاشتند یعنی از درون . . . ) پس نور چشم یعنی نوری که از درون می آید = نور امید و انتظار درونی و چشمه آب یعنی ابی که از درون می آید. . .
خب ایا میتوان متوجه شد چون چشم/چِش به نور و امید و سپیده دم و صبح ( صبا و صب ) و . . . . هم اشاراتی پیدا کرده چاشت را برای صبحانه یا ناهار میتوان بکار برد؟؟ چون هر دو در روز واقع شدند و روز از روشن و روشنایی آمده ؟؟ پاسخ بله میباشد ؛ بنابراین در گذر زمان چاشت را برای صبحانه و ناهار که همان نور امید و انتظار و روشنایی ( نماد موفقیت = همچون پیروزی یعنی دنبال روز و روشنایی بودن ) بوده بکار بردند . نمونه های دیگر:
اشک = آنچه از درون می آید = ابی که از درون انسان به بیرون می آید
عشق که در گذشته اشک نوشته میشد = حس درونی فردی به فرد دیگر
چَشم = انچه بر دل ( دِل همان درون است و دِله در زبان مازندرانی = پهلوی ؛ برابر داخل و درون است ) نشیند ؛ انچه که امروزه به قلب دِل گویند یعنی آنچه در درون انسان است.
#ریشه یابی درست داشته باشیم.

نماز عصراست که با عصرانه وچایی یک تنفس و یک انرژی برای کارگران است کار در مزرعه خربزه که در خراسان باغ تره وپالیز هم میگویند بسیار شاق است هم کاشت آن وهم برداشت آن که کارگر باید با دوش خود خربزه وهندوانه را بیرون بکشد بعد بار چینی آن هم سخت است کودک که بودم نودکیلو نودکیلو در تور هایمخصوص خربزه میکردندهر شتر را دو تور بار میکردندودر روی شتر مغازه دار از بار فروش میخرید ودر مغازه خود از شتر پایین میگذاشت تاکه کامیون و وانت آمد وهمه دچیز