پوزه

( اناجیل اربعه ) اقوام مسیحی بهمراه ملحقات آن تحت عنوان عهد یا وصیت نامه جدید و قرآن مسلمانان در آخرت و قیامت دوبار توسط فرشته ای به نام اسرافیل در آن دمیده می شود. این کلمه در اصل و ریشه صور و شیپور نبوده و از سه کلمه فارسی به شکل زیر ساخته شده است : pos با تلفظ پوز مخف پوزه بوده است هم دهان حیوانات و هم دهان انسان و au با تلفظ آو به معنای آب و na در اصل و ریشه با تلفظ نه نشانه نفی بوده است. این کلمه دارای معانی مختلفی بوده است، به عنوان مثال تُف کردن به روی دیگران یا انداخت آب دهان روی زمین ممنوع بوده است از لحاظ رفتار فردی و اجتماعی. یا دراز کشیدن روی شکم در کنار چشمه یا جویبار و نوشیدن آب با پوزه یا دهان ممنوع و یا حداقل یک عمل قابل ملامت و سرزنش کردن و یا روشی غیر نیکو بوده است. Esra با تلفظ اِسرا همان پیشوای دینی قوم یهود می باشد که پس از آزاد شدن قوم یهود از اسارت بابلیان توسط هخامنشیان به اورشلیم بر میگردد و خوانش جدیدی از مقرارت دینی تعیین شده توسط موسا ارائه می دهد که گویا سفت و سختر از ده فرمان یا امر موسا بوده اند و شاید به همین دلیل لقب فیل یعنی پوست کلفت به او داده اند به شکل Esra phil و بعدا اورا به مقام فرشته ارتقاء داده که از طریق خرطوم اش عربده می کشد و به مردم امر به معروف و نهی از منکر می کند.