پنکه

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

یعنی ابتدایی ترین حالت ممکن در عالم واقع برای این کلمه، باد زدن با پنجه و کف دست به صورت برای خنک شدن انسان می باشد. و حالت صنعتی آن پنکه ی برقی می باشد که با پنجه های پرّه دار عمل ایجاد باد انجام می شود نمونه مشابه این کلمه در رشته والیبال با اصطلاح اسپنک که ورزشکار با کف دست به توپ ضربه می زند. یا در ورزشهای راکتی نیز این اصطلاح در حال استفاده می باشد.
نمونه ی مشابه کلمه پهنجه در یک موقعیت کاربردی دیگر کلمه ی فنجان یا پنجان یا پنگان می باشد یعنی ظرفی که بتواند در پنجه ی دست قرار بگیرد به صورتی که اگر ظرف چای خوری از فضای پنجه ی دست بزرگتر باشد مفهوم فنجان بودن ایجاد نمی شود و لیوان گفته می شود.
نمونه ی مشابه کلمه پهنجه به گونه ای دیگر کلمه ی پهنجره با ریخت پنجره می باشد.
هر چند کلمه ی پنجره یک کانسپت کلامی متشکل از دو کلمه ی پهنه و جریان می باشد. به طوری که مفهوم کلمه ی پنجره مرتبط با وجود پهنا و سطح در چیزی برای ایجاد جریان می باشد و صرفاً برای جریان نور در پنجره های امروزی نمی باشد مثل اصطلاح پنچری و پنچرگیری که در لاستیک های ماشین امروزی برای جلوگیری از عبور باد رایج می باشد.
کاربرد این کلمه در علم پزشکی، با اصطلاح اسفنکتر یا اسپنکتر بالا و پایین در سیستم دستگاه گوارش می باشد. که توسط عضلات روده ای عمل دفع توسط آن انجام می گیرد.