پنهان

سخنی کوتاه در مورد معنای پوشیده یا پنهان شده در پشت پرده عبارت "خویشاوندی پنهان " : به قول شیخ سعدی؛ بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گُهرند. امروز میتوانیم ( مشروط بر اینکه بخواهیم ) مطمئنن یقین داشته باشیم و یا یقینن مطمئن باشیم که آن گوهر یا جوهر یگانه، یک موجود خیالی - اوهامی تحت نام آدم نبوده و نمی باشد بلکه خدای حقیقی و واقعی یعنی خدا از دیدگاه علمی ( و نه خدای کلمه ای، مفهومی و ایده ای از دیدگاه دین و فلسفه و عرفان و آتئیسم ) . به این معنا که خدای حقیقی و واقعی، این گیتی یا کیهان و یا این جهان و موجودات غیر زنده و زنده نباتی و حیوانی و انسانی درون آنرا از ابعاد فراوان و بیکران خویش آفریده و نه از ظلمت و عدم یا نیستی از دیدگاه دینی و یا بطور کلی تر و عام تر، محیط و محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان متناهی، مساوی، موازی و بیشمار را از هستی و وجود بیکران خود و در بطن خویش آفریده و نه در خارج یا بیرون از خود. زیرا خدای حقیقی و واقعی موجودیست بدون حد و مرز، بدون کرانه و نهایت، بیکران و بی نهایت. لذا مفاهیم خارج یا بیرون فقط در مورد موجودات محدود یا متناهی صدق میکنند و حقیقت دارند و نه در مورد یک موجود بیکران.
منظور اینکه بینش ها و باور های آئینی و دینی به خدای کلمه ای، مفهومی و ایده ای با نام های گوناگون در زبان های مختلف انسانی محدود اند که فقط در زبان و خط و فهم و عقل محدود و ناقص انسانی از موجودیت برخوردار ست و در خارج از آنها هیچگونه مصداق و مثال بیرونی ندارد و لذا تهی یا خالی از حقیقت می باشند منجمله بیخدائی آتئیستی.
کلمه فارسی ماده هم در اصل و ریشه به معنای خمیر مایه ساختاری واقعیت نبوده بلکه به شکل 《ما ۱۰ 》.
واژه ایده هم در اصل و ریشه یونانی نبوده بلکه به زبان فارسی و به شکل ای ده مخفف 《 این ۱۰ 》 و ضمیر دوم شخص مفرد این، اشاره به هرفرد انسانی و هر موجود دیگری داشته و دارد. واژه ایده آل از چپ به راست به شکل 《آلِ ایده 》 بوده به معنای اهل یا پیرو بینش و باور ایده یعنی 《 این ده 》. در همین زمینه میتوان در همین سایت ارزشمند به واژه رمزی دهّر مراجعه و با تلفظ ریشه ای و معنای اصلی آن آشنا گردید.
حدیث از مُطرب و مَی گو و راز دهر کمتر جو/ که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را/؟ حافظا!!
بیا تا باهم پیاله ای از شراب کودکانه این حکیمک نوشیم در همین جا و حال بر گرد این میز زرین/ که به قول سخنان شیرین خود نمونه اش را نیابی در قنات کوثر و جویبار زمزم در بهشت برین /.

یکی از نوارها جورج را به طرف آپارتمان مجید می کشاند، که یک مرد الجزایری است که والدینش برای خانواده جورج قبل از اینکه در ماساکر، پاریس سال ۱۹۶۱ کشته شوند کار می کرده اند. مجید یتیم در خانواده لارنت باقی می ماند، و والدین جورج در آن زمان تصمیم به قبول کردن سرپرستی مجید می گیرند. جورج با مجید در مورد نوارها صحبت می کند، امّا او این موضوع را رد می کند. اگر چه رویارویی حس گناه او را تشدید می کند و کابوس های شبانه مجید جوان، خطی از خون، بریده شدن سر خروس و تهدید او، بازمی گردند.
یک روز پیروت از مدرسه به خانه بازنمی گردد و آنی سراغ او را می گیرد. جورج و آنی مظنون می شوند که او توسط مجید ربوده شده باشد. آنها به سراغ پلیس می روند، که جورج را تا خانه مجید همراهی کند. آنها آنجا پسر مجید را هم می بینند، پدر و پسر هر دو اطلاع از آدم ربایی را رد می کنند. پلیس آنها را دستگیر می کند امّا آنها صبح روز بعد آزاد می شوند. پیروت کمی بعد به خانه بازمی گردد؛ او شب را در خانه دوستش بدون اطلاع به کسی مانده. زمانی که آنی پیروت را سرزنش می کند، او مادرش را به بی توجهی متهم می کند چون که او شاهد دارد که آنی به او اجازه داده وآنی از خانواده دوست فرزندش دلجویی می کند.
با دعوت مجید، جورج به آپارتمان برمی گردد، جایی که بعد از ایستادن هیچ کاری به جز نظاره کردن ندارد که انجام دهد، او از جورج می خواهد که بگوید چرا توسط او دنبال می شود. مجید خود را به وسیله بریدن گلویش می کشد. حالا آنی به جورج اصرار می کند تمام ماجرای خود با مجید را بگوید؛ و او به آنی می گوید که آنها در خانه صمیمی پدرشان با هم زندگی می کردند. زمانی که او شش ساله بود مجید را گول می زند تا سر خروس خانواده را ببرد، بعد به والدینش می گوید مجید برای ترساندن او این کار را کرده. این کار برای خانواده کافی بود که مجید را به یتیم خانه بفرستند.

( ( چو دانا توانا بد و دادگر
ازیرا نکرد ایچ پنهان هنر. ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 195 )