پلشت

خیلیا که امروزه این واژه را بکار میبرند، اصلاً نمیدونند معنیش چیه. فکر میکنند پلشت یعنی بی خاصیت، بی عرضه، دست وپا چلفتی، بدردنخور یا احمق. ولی در اصل، این واژه برابر با واژۀ عربیِ نَجس، کثیف، چرکین و آلوده است. پلشتی هم میشه نَجاسَت، آلودگی، ناپاکی و چرک بودن.

پَل در پَلِشت ( پَل اِشت ) با پَلید ( پَل ید ) همسان است که در یکی با پسوند اِشت ( قرار ) و در دیگری با ید جور و جمع شده است . . . .
همچنین در فلفل که پِلپِل بوده باز هم نمونه دیگری را داریم که آنرا به تندی و داغ بودن میشناسیم و نکته دیگر اینکه در زبان مازندرانی به هوای داغ پَل میگویند - هوا پَل میدهد = هوا از خودش تندی و داغی پس میدهد.
... [مشاهده متن کامل]

آلوده/نجس/زشت/بدی/نکبت

چرک آلوده و. . . .

پلید وناپاک

پلشتی همان کلمه ی تورکی بلشتی ( بلشماق=آلوده شدن ) است. .

پلشت یک واژه ی پارسی است که با واژه های ناپاک الوده چرکین هم چم هستش

پلید و ناپاک و کثیف دروغگو الوده ب بدی زشت . . . مریض

به معنی بی صفت

انسانی که دروغ بگوید به گفته اشو زرتشت بزرگ پلشت است