پرسونا

فیلم رابطهٔ متقابل دو زن به نام های الیزابت و آلما را نشان می دهد. «الیزابت» هنرپیشهٔ موفقی است که در طول اجرای نقش الکترا لال شده است و «آلما» پرستاری است که باید از او مراقبت کند.
در این فیلم هیچ شخصیت مردی بازی نکرده است و تمام بازیگران زن هستند. ( پس چطور گونار بیورنستراند توش هست؟ )
• برخی از منتقدین معتقد هستند که منبع اصلی الهام پرسونا نمایشنامهٔ قویتر نوشتهٔ اگوست استریندبرگ بوده است.
• برگمان داستان فیلم را در نه هفته، هنگامی که با بیماری ذات الریه دست و پنجه نرم می کرد نوشته است.
• در ابتدا برگمن عنوان فیلم را تکه ای از هنر فیلمبرداری انتخاب کرده بود که در ادامه نام آن را تغییر داد.
• این فیلم یکی از مطرح ترین آثار هنری از دیدگاه منتقدین و فیلمسازان می باشد. سوزان سونتاگ آن را شاهکار برگمن نامیده است.
• این فیلم در سال ۱۹۷۲ از سوی ماهنامهٔ سایت اند ساند در میان ده فیلم برتر تمامی دورانها مکان پنجم را به خود اختصاص داد.
الیزابت فوگلر ( اولمان ) بازیگری است که ناگهان تصمیم می گیرد سکوت اختیار کند تا ظاهراً دیگر مجبور نباشد در زندگی «نقش» بازی کند و دروغ بگوید. «آلما» ( آندرشون ) پرستار که مأمور مراقبت روانی او در ویلائی ساحلی شده، ظاهراً زنی متفاوت و امیدوار به زندگی است. دو زن آرام آرام به هم چنان نزدیک می شوند که انگار می خواهند در روح یکدیگر رسوخ کنند. . .
• بیبی آندرشون - آلما، پرستار
• لیو اولمان - الیزابت وگلر، هنرپیشه
• مارگارتا کروک - دکتر
• گونار بیورنستراند - آقای وگلر
• یورگن لینسترو - بچه