پدرام

خــــوش، خرم ، شاد

پدرام در اوستایی: پَئیتی رامَن paiti - rAman؛ در مانوی: پَدرام padrAm؛ در پهلوی و سغدی: patrAm. و به معنی آراسته، نیکو، خرم و آرام می باشد.

پدرام : آراسته، نیکو، خوشدل ، پاینده ، جاوید

پدرام یعنی خدای شادی و آرامش و خوشحال هستم اسم منم پدرام است

پَدرام:دکتر کزازی در مورد واژه ی "پدرام " می نویسد : ( ( پدرام در معنی آسوده و بی گزند و بهروز و شادکام است. چنان می نماید که واژه از دوپاره ی پد ( =پیشاوند ) / رام به معنی شادی و رامش ساخته شده است؛ این واژه در پهلوی پت رام pat - rām می توانسته است بود. "پدرام" ریختی است نزدیک به ریخت پهلوی که در پارسی کاربرد یافته است؛ ریخت فرجامین واژه، در این زبان بِرام می توانست بود. نمونه هایی دیگر ریخت شناختی از این دست واژه های" پدید" است و" پدرود ". ریختی میانین، در میانه ی پت پهلوی و بهٔ پارسی، بَد است که در"بدان " و "بدین" ( ="به آن "و" به این " ) مانده است. ) )
... [مشاهده متن کامل]

پدرام مثل کوه سرسبز و مرتب و نظم

همه معانی درسته. . . فقط در طول زمان به علت ساختار اسمی ( پَد_ رام ) مقابل کلمات منفی قرار گرفته و این همه معنی قشنگ و زیبا داره، ، ،

سبز_شادی_مبارک_

پدرام یعنی شاد . اراسته . خوش دل

پدرام
یعنی خوش دل ، آرام ، شادوپر نشاط