پخته پنبه است و در ورارودان و هرات و بلخ و کابل پنبه را تا کنون پخته گویند وان بسیار زبانزد است ان گویه ای خراسانی و سغدی است و پخته همسنگ پنبه بفتح اول و کسره سوم است بدان مکیب بدوزد که دل نهی همه عمر زهی بریشم و پخته زهی دو دست قبا. مولوی
پخته با فتح اول پنبه باشد به بغت خراسانیان در افغانستان و تاجیکستان نیز هم اکنون گفته میشود بدان مکیب بدوزد که دل نهی همه عمر زهی بریشم و پخته زهی دو دست قبا مولوی
پَخْته : گوسفند سه چهار ساله ، گوسفند پرواری راح گلگون چو گل شکر خنده پَخته ای گُشته در آتش زنده معنی بیت : شراب گلگون چون گل در میان مجلس شکر خنده داشت ، گوسفندی کشته شده و آتشی زنده گردیده بود ( آتش روشن کرده گوسفند را کباب می کردند. ) ... [مشاهده متن کامل]