در اصطلاح و گویش مردم کرمانشان و پاره ای از مردم غرب کشور به آجرهای لبه بام �پاسار� گفته می شود که در اصطلاح معماری تهران و بیشتر مردم فارسی زبان �رخبام� نامیده می شود. پاسار به تخته هایی که در سوی درهای چوبی قدیم به صورت خوابیده ( افقی ) کار گذاشته می شد، می گفتند
بە زبان کردی اورامی و کرمانجی مرکزی ( سورانی ) پاسار = لبەهای از بام خانه که برای جلوی گیری از شستن دیوار های گِلی و سنگ وگل در مقابل باران مورد استفاده قرار می گرفت که قدیم متشکل از چوب و سنگ و روی انها را گِل و خاک می پوشاندن و با چوب لبه پهن بر ان می کوبیند تا خاک ان شسته نشود و سفت بماند ... [مشاهده متن کامل]
پاسار = لبه پرتگاه ، مرز ، احتمالا پاسارگاد همان پاسارگارد بود به معنای هنگ مرزی الان است که بیشتر نقوش سرباز در سازهای ان می بینیم