سلیم
وصی: واژه ای اربی و در فارسی به معنای برگزیده، جانشین، نماینده ست و مراد از وصی بودن پیامبر اسلام همانا جانشینی وی از سوی خداوند در روی زمین یا برگزیده شدن وی از سوی خداوند ست.
وصّیَ:
وصیت به معنای سفارش بر انجام کاری است. سفارشی بر اساس حکمت که مُوصی إلیه یا همان کسی که به امری وصیت می شود باید آن را اجرا کند و در زمان اجرا به دنبال دلیل نباشد. حق تعالی هم در قرآن انجام برخی کارها را بر انسان وصیت می کند، عدم شرک به خدا، نیکی به والدین، نکشتن فرزند و. . همگی وصیت خدا بر انسان یا همان خطوط قرمز الهی است. وصیت جایگزین ندارد.
... [مشاهده متن کامل] وصی کلمه ایست کلیدی در فهم و درک مذهب شیعه.
وصی از یک ملک یک سوم به او میرسد
کسی که به موجب وصیت عهدی ولی بر مورد ثلث یا بر صغیر قرار داده می شود
《 پارسی را پاس بِداریم》
وَصی
شایَد واژه ای پارسی وَ اَرَبیده باشَد:
وَصی : وَص - ای
وَص ~ وَت ، وات ، واک ، واج ، واژ ، واز ، آواز ، گَت ، گُفت
می تَوان به چِهرِ " وَتی یا وَتَنده یا وَتگَر " به کار گِرِفت وَ کارپایه یِ :
... [مشاهده متن کامل]
وَتیدَن ، وَتاندَن را بَرساخت.
وَتی یا وَتَنده یا وَتگَر کَسی اَست که چیزی را به کَسی می وَتَد ( می گویَد ) .
به کسی گویند که وصیت کننده او را برای اجرای وصیت خود برگزیده باشد.
به معنای جانشین هم هست، مثلاً در تشیع، امام علی وصی پیامبر است .