ورود

یَقْدُمُ قَوْمَهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ98
این حال کسانیکه دیگران را گمراه میکند!
جلوتر از اونها که فریب داد؛ وارد شکنجه گاه میشه.
مواظب گفتارتان وکردارتان وپندارتان ونوشته هاتان . . . باشید.

ورود: همتای پارسی این واژه ی عربی، این است:
ماویس ( سغدی )

چرا دنبال واژه های سخت هستیم برای پارسی سازی .
مگه رفت و آمد چشونه ؟
ورود : آمد
خروج : رفت

پیشوندِ " ورود" در زبانِ پارسی " اَندَر" است.
1 - وارد شدن، ورود کردن = اَندر شدن، اَندر آمدن
2 - وارد کردن = اَندر کردن، اَندرنشاندن ( یا اَندرشاندن )
3 - ورود = اَندرآیِش ( اَندر. آی . ِ ش )
... [مشاهده متن کامل]

بهتر است برای ورود �آمدگان�
و برای خروج � روندگان� را بنویسیم.
در نرم افزارها واژه ی �بفرمایید� زیباست.
برای خروج از نرم افزار � تمام� یا �بدرود�بهتر خواهد بود.
زبان فارسی زبانزد ادب و احترام است.

در لهجه تاجیکی در بخارا ورود و خروج را "درآمد و برآمد" میگویند.

"ورود بدون عقل ممنوع"
این آرم باید همه جا نصب شود!
ورود: جمع وردة، اسم دختر.
"یقدم قومه یوم القیامة؛ فأوردهم النار و بئس الوِرد المورود"
"و نسوق المجرمین الی‏ جهنم وِرداً"
واژه کاملاً "قرآن عربی فصیح" وغیر قابل تحریف وانکار.

🇮🇷 واژه ی برنهاده: درونشد 🇮🇷

ریشه واژه ی ورود از وَرَدمی باشد : کلمه ( ورد ) به معنای آبی است که انسان و حیوانات تشنه به لب آن می آیند و از آن می نوشند، راغب در مفردات گفته : کلمه ( ورد ) در اصل لغت به معنای قصد رفتن بسوی آب است و به تدریج در چیزهای دیگر استعمال شده ، مثلا گفته اند: ( وردت المأ - به لب آب رفتم ) و یا ( ارد المأ - به لب آب می روم ) ، مصدر آن ورود و اسم فاعلش وارد و اسم مفعولش مورود است و نیز می گویند: ( و قد اوردت الابل المأ - به تحقیق شتران به لب آب رسیدند ) ، خدای تعالی نیز در قرآن آن را استعمال نموده ، درباره مسافرت موسی ( علیه السلام ) به طرف مدین و رسیدنش به لب آب آن محل فرموده : ( و لما ورد مأ مدین - همینکه به لب آب مدین رسید ) و کلمه ( ورد ) به معنای آبی است که پس از تلاش انسان و حیوان و چرخیدنش به دنبال آن به گلویش می ریزد.
... [مشاهده متن کامل]

ورود تازی از // فرو // گرفته شده فرو رفتن