ورمالیدن

بالا زدن. [ زَ دَ ] ( مص مرکب ) برداشتن. برگرفتن. بالا گرفتن. || ورمالیدن ، چنانکه آستین یا دامن و غیره را. برزدن.

هوالعلیم
ورمالیدن: رفتن؛ در رفتن ؛ فرار کردن
ور دار و ور مال : برداشتن و در رفتن
پاچه ورمالیده : شرور ؛ بی ذات. . .