وردنه

چو ( چوو ) ، در گویش دشتی به وردنه گویند.
و را واو بخوانید، و روی چ ضمه هست

وردنه واژه ای فارسی بوده و برگرفته از �ورتانک� در فارسی میانه می باشد که از فعل �وشتن� ( که بعدها به شکل گشتن در آمده ) ساخته شده .
این واژه با واژه �ورت� در زبانهای هندواروپایی هم ریشه است و واژه �version� فرانسوی برگرفته از این ریشه است.

کارواژه ی وَردیدن یا ورتیتن پهلوی که امروزه در پارسی نو به ریخت گردیدن درآمده به چم چرخیدن، گردیدن، تغییر دادن بوده است.
دگردیسی واج /گ/ به /و/ از پهلوی به پارسی نو فراوان دیده می شود.
نام ابزار وردنه ( وردانه ) مانند گردونه ی امروزی، بازمانده ی همان کارواژه ی کهن است.

نَوَرد

چوبَک .
شوبَک و شوبَق و شوبَج ( معرب چوبک )

وَرْدنه: وردانه، نورد، چوب استوانه شکل که با آن خمیرنان، راپهن کنند، وردنه با واژه ی گردان و گردنده همریشه است .
دکتر کزازی در مورد واژه ی گردان می نویسد : ( ( در پهلوی ورتان vartān بوده است ، صفت فاعلی از گردیدن ، در پهلوی ورتیتن vartitanدر واژه ی " وَرْدنه" که گردانَک یا غلطکی است که کلوچه پزان و نانوایان با آن خمیر را می گسترند و هموار می گردانند ، ریخت پهلوی واژه هنوز به گونه ای باز مانده است . ) ) امروزه در میان ترک ها بخصوص روستاهای زنجان به آن وَرْدَنه گفته می شود . ( نگارنده )
... [مشاهده متن کامل]

وردنه به ترکی شبیه کلمه فارسی آن به صورت " وَردَنَه " تلفظ می شود؛ ندرتاً " بازین " نیز می گویند.

وردنه ( لوازم آشپزخانه )
وردنه یک جسم استوانه ای شکل است که بر روی انواع خمیر با نیروی دست حرکت کرده و سبب صاف و پهن شدن یکنواخت خمیر می شود. شاید
وردنه نانوایی
وردنه شیرینی پزی
وردنه آشپزخانه
... [مشاهده متن کامل]

نورد