وحشی

وحشی واژه ای است معرب ( به معنای بیابان و جای غیر مسکونی ) که از واژه �وخش� در فارسی میانه و به معنای رشد و نمو گیاه گرفته شده است .

وحشی: وحش واژه ای عربی است که پسوند پارسی ی به آن افزوده شده است. همتای پارسی آن اینهاست:
بدرام badrām، توسن tosan، دد dad، یابانی yābāni ، ددمنش ( دری ) .
دیسو disu ( اوستایی )
دتو datu ( سغدی )

جنگلی، کوهی، خودروو

من واژه �نارام�راپیشنهادمی کنم کوتاه شده� ناآرام� است.

کلمه واش در فارسی میانه به معنی علف بوده و شاید وحشی از همون گرفته شده
وحشی = علفی

ناشهری= وحشی= رَمَنده، سرکش، دد، درنده، بَربَر، خُود رو، لگام گسیخته،
رَم کرده، ستیزگر، ددمنش، بی آبانی، سرکش، رام نشده
برگرفته از فرهنگ نامه ( ( چیلو ) ) .
اسل شناسی واژگان فارسی از ( ( زبان روزمره ) ) و ( ( زبان سازی دیرینه و نو ) ) .
... [مشاهده متن کامل]

کسی که زود رنج است و زود واکنش نشان می دهد.

در اصطلاح طبی قسمت بیرونی معنی میدهد

نافرمان

رام نشده
از آنجا که عبارت �رام نشده� ( وحشی ) را ناگزیر بکار برده ام، این نکته را نیز یادآور می شوم که از دیدِ بهره کشان و به بند کشندگان توده های مردم جهان در آفریقا، آسیا و آمریکا، بویژه در دوران "زرین" سده های هفدهم و هژدهم ترسایی، همه ی تبارها، خلق ها و ملت ها تا آن هنگام که به یوغ بندگی و بردگی و بهره کشی شان گردن نداده بودند، رام نشده بشمار می رفتند.
... [مشاهده متن کامل]