وان

کلمه وان به نظرم یک کلمه باستانی می باشد که به دوران مادباز می گرددکه به برکه و آب راکد می گفتند وان متضاد آن می تواند روان باشد به آب راکد وان میگغتند و جاری روان شهرها و مناطق زیادی در غرب ایران و منطقه
... [مشاهده متن کامل]

کلمه وان به نظرم یک کلمه باستانی می باشد که به دوران ماد می گردد که به به برکه و آب راکد می گفتند که متضاد آن می تواند روان باشد که به آب راکد وان میگفتند و آب جاری روان شهرها و مناطق زیادی در غرب ایران
... [مشاهده متن کامل]

وان اگر منظمورمان وان حمام باشد، از زبان روسی به پارسی آمده.
اگر وان انگلیسی باشد، به چَمِ یک می باشد.
چمدان، اتو، وان همگی از روسی به پارسی آمده اند.

وان یا بان از یک ریشه پارسی به وجود آمده است .
حال برخی بگویند این وان بان ربطی به هم ندارند .
در طول تاریخ همه واژگان تغییر میکنند.
مانند : آذربایجان آذربادگان.
آنچه که آشکار است شکوه بی پایان پارسی و زبان های ایرانی است .

وان
اکر در اسم شهر وروستا به کار رود به معنای ابکیر است که ممکن است سرچشمه اش چشمه باشد
دریچه وان در ترکیه دلیل ابگیر بودن وان است

واژه وان لغت نامه دهخدا و فرهنگ معین
وان. ( روسی ، اِ ) ظرف بزرگ فلزی یا چینی که در حمام نصب کنند ودر آن بدن را شستشو دهند. ( از فرهنگ فارسی معین ) .
وان. ( اِخ ) نام شهری است در ترکیه ، واقع در فلات ارمنستان در ساحل شرقی دریاچه وان. ( دائرة المعارف اسلامی از حاشیه برهان ) . نام ولایتی از ملک آذربایجان. ( جهانگیری ) . نام شهری است از ولایت شروان. ( برهان قاطع ) ( غیاث اللغات ) . شهری است از اقلیم چهارم به جزیره نزدیک بوسطان و بعضی آن را از ارمینه شمارند و چنین است در خوبی آب و هوا بی نظیر است. ( آنندراج ) ( از انجمن آرا ) .
... [مشاهده متن کامل]

وان حمام ریشش یووان ترکی هست به معنای شوینده

پسوند وان ؛
این پسوند دو معنا دارد یکی دارنده و نگهدارنده است ویکی هم مثل و مانند
مثال؛
نردوان یا همان نردبان : دارای نرده
شیر وان به معنی مانند شیر
پاس وان یا پاسبان یعنی نگهدارنده پاس
... [مشاهده متن کامل]

وان در تورکی پسوندمکان آباد و سرزمینی که دیده میشود را بیان می کند مانند کندوان مکانی که خانه هایش شبیه کندو هستند باکی وان شهر بک ها و بی ها باکو شیر وان شهر شیرها سیلوان شهر تمیز شده یوکسکوان شهر بالا
... [مشاهده متن کامل]

درباره پسوند وان:
تکواژهای وان و گان در جایگاه پسوند دارای یک چم ( معنا ) هستند که نشان دهنده جا می باشند، دگرش واجِ /و/ به /گ/ از پارسی میانه به پارسی نو به فراوانی دیده می شود مانند ویشتاسپ به گشتاسپ، ویراز به گراز، ویستردن به گستردن، ویناس به گناه و. . . ،
... [مشاهده متن کامل]