رخدادی، رویدادی.
واقعیت چیزی ست که رخ داده است/روی داده است جدای از درستی یا نادرستی آن.
پس به جای واقعیت می توان گفت [رخداده] و به جای واقعی بگوییم [رخدادی]، و نیز به جای واقعه و اتفاق بگوییم [رخداد].
پارسی بگوییم، پارسی بنویسیم.
نسخ ی دونه واقعی
راستین=حقیقی
هستین=حقیقی
به پیشنهاددوستان:
راستینه=حقیقی
هستینه=واقعی
"حقیقی" با " واقعی" یکسان نیست
مانند: در واقع : هم اکنون / حقیقتن: به راستی
واقعی = کنونی
حقیقی = راستین
حقیقت یعنی آنچه که باید
واقعیت یعنی آنچه که هست ( نیک یا بد )
حقیقت ، واژه ای ایرانی است و مثلن در واژه هخامنش به یادگار مانده و گویا با واژه حکمت و حکیم و حاکام و . . . نیز پیوند دارد
اما واژه واقعیت از وقع می آید و بسیاری از واژه هایی که به پایان ، عین دارند ، ایرانی و برگرفته از فرهنگ ایرانی است.
... [مشاهده متن کامل]
درباره واژه واقعیت باید بررسی شود
شایان درنگ ( با بدیده گرفتن درونمایه ی گزاره، گفتار یا نوشتار، در برخی باره ها )
نمونه:
بیم رخداد جنگ هسته ای شایانِ درنگ ( واقعی ) است و نباید آن را دستِکم گرفت.
هستینه، هستینگی
دو "حقیقی" واژه و "واقعی" نباید یک معنی داشته باشند. "حقیقی" در پیوند با ذات یک پدیده است. در حالیکه "واقعی" پدیدار شدن آن پدیده به چشم بیننده است. پیشنهاد میشود معنی این دو مرور و با دقت بیشتر اصلاح شوند. معنی "حقیقی" "راستینه" است ولی معنی "واقعی" "راستینه" نمیتواند باشد. با سپاس
برابر پارسی واژه حقیقی در پارسی ک از روزگار هخامنشیان هست واژه راستام هست
عینی
بَررُسته واژه ی پارسی ای ست که در واژه نامه ها به معنی واقعی، طبیعی و نباتات آمده.
رخداده
راستین
در پهلوی " ویزورد" برابر فرهنگ کوچک زبان پهلوی از مکنزی و برگردان بانو مهشید میرفخرایی.
هستین
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٦)