واتیکان

واتیکان از سریر مقدس که نام حوزهٔ اسقف نشین این شهر است، متفاوت است. واتیکان دولت شهری مستقل است که در سال ۱۹۲۹ با توافق مقامات سریر مقدس و بنیتو موسولینی نخست وزیر ایتالیا بنیان نهاده شد، اما قدمت سریر مقدس به اوایل پیدایش مسیحیت می رسد. سریر مقدس عالی ترین اسقف نشین کلیسای کاتولیک و حکومت مرکزی کلیساهای کاتولیک به شمار می رود و در جامعهٔ بین المللی یک واحد مستقل واجد حاکمیت به شمار می رود که موضوع حقوق بین الملل است و در بسیاری از کشورها سفارتخانه و در بسیاری از سازمان های بین المللی عضویت دارد. سفرای این کشور و نمایندگان پاپ نیز به طور رسمی نماینده و سفیر سریر مقدس نامیده می شوند و نه دولت شهر واتیکان. همچنین مصوبات واتیکان به زبان ایتالیایی منتشر می شود اما اسناد رسمی سریر مقدس به زبان لاتین است. این دو واحد حتی گذرنامه های متفاوتی نیز صادر می کنند. سریر مقدس گذرنامه های دیپلماتیک و خدماتی را صادر می کند و واتیکان گذرنامه های عادی. کلیسای سن پیر بزرگ ترین کلیسای جهان است و در واتیکان قرار دارد.
نام واتیکان به گونه آگِر واتیکانوس در زمان جمهوری روم دربارهٔ لجنزارهای کرانه باختری رود تیبر آن سوی شهر رم به کار می رفت؛ جایی در میانه یانیکولوم و تپه واتیکان و مونته ماریو رو به پایین تا تپه آونتین و رو به بالا تا همریزگاه شاخابه کرمرا.
رومیان، از سر همسایگی این پهنه با وی ( Veii ) ، شهر دشمن اهریمنی آنان، اتروسکان ها، همچنین دچار بودن به خیزاب های رود تیبر که زمین مردابی و پست واتیکان را در بر می گرفت، شوم دانسته و درخور زندگی نمی دانستند.
تاسیتوس، تاریخ نگار نامدار رومی دربارهٔ رویدادهای سال ۶۹ میلادی، سال چهار فرمانروا می نویسد: بخش بزرگی از ارتش شمالی که ویتلیوس را برای فرمانروایی به رم رساند، در گستره ناسالم آگر واتیکانوس اردو زد و دچار مرگ و میر بسیاری در این سرزمین شد. گل ها و ژرمن ها که تاب گرمای آنجا را نداشتند از روی تشنگی از رواناب های آن که نزدیک تیبر بود نوشیده و پیکر ناتوانشان را دچار ناتوانی افزونتری می ساختند.