هوی

چنونه هست و نه بود و نه نیز خواهد بود
فراق او متواتر هوای او سرمد.
منجیک.
هوای تو را زان گزیدم ز عالم
که پاکیزه تر از سرشک هوائی.
زینبی.
|| خواهش دل. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) . آرزو. ( دهار ) . خواست دل به آنچه نشاید. ( ترجمان جرجانی ) . خواسته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) . مراد. ( حاشیه فرهنگ اسدی ) . کام. ( حاشیه فرهنگ اسدی ) ( ملخص اللغات خطیب ) . || معشوق. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) . ج ، اهواء. ( منتهی الارب ) . || ( اصطلاح صوفیه ) الغیب الذی یصح شهوده. ( تعریفات سید جرجانی ) . || هوی گاه به معنی محبت حق است به خصوص و اطاعت و انقیاد به او و این معنی مصطلح صوفیه است. ودر صحائف گوید: هوی از مراتب محبت است و آن چنان است که قلب دائم بسوی محبوب توجه دارد و این مقام را پنج درجه است : اول خضوع ، دوم بذل مهجه در طاعت دوست فوق الطاقة، نبینی که پیغمبر ما ( ص ) در نماز چندان بایستادی که قدم مبارکش ورم کردی گاه به انگشتان پای ایستادی و گاه خود را بیاویختی و به ذکر مشغول شدی ، سوم صبر در شدائد و محن ، چهارم تضرع ، پنجم رضا و تسلیم. ( کشاف اصطلاحات الفنون ) .
منبع. لغت نامه دهخدا

است. ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوی یعنی کلام نبی مکرم ( ص ) معلق نیست که شما هرگونه که با میل تان باشد مسیر کلام او را به آن سمت حرکت دهید . گویند هَویٰ نفس چون خواسته نفس معلق است، ثابت نیست و هرلحظه به سمتی تمایل می یابد.