هور

هور: دکتر کزازی در مورد واژه ی " هور" می نویسد : ( ( هور، در معنی خورشید، در پهلوی هوَر hwar ریختی است از خوَر xwar در پهلوی و دری کهن و ریخت همال و همتای آن در پارسی خُور xūr می توانست بود. این واژه در اوستا یی هوَر و در سانسکریت ثوَر بوده است. ) ) .
... [مشاهده متن کامل]

باران در زبان مُلکی گالی

در ایل باری برخی از طوایف صرفا به معنای بیابان و سرزمین که سرانجام ان نا معلوم یا بی انتهاست در گویش آنها فراوان کاربرد داشت و با پیشوند سر به سر به هور زیاد استفاده میشد هنوز هم کما کان کاربرد دارد کلا جنبه منفی و نا امید کننده است یک جوری با مفهوم گم و. گور معنای نزدیکی دارد

هور: خورشید
حور:زنان و مردان سیاه چشم بهشتی

این کلمه در زبان اوستایی هوَرِ یا خوَر می باشد که از واژه ی هندی اروپایی پیشین su می آید. که در زبان آکدی ṣētu ( صیتو ) که به معنی روشنایی است. گرفته شده است.

خورشید 🍖
کاربرد در جمله :
همی گفت کای پاک دادار هور / فزاینده ی دانش و فر و زور

فکر میکنم این اسم پسرانه هست ، یا شاید هم برای دختر استفاده میشه هم برای پسر!

هُوَر: هُوَر در زبان لکی استان لرستان به معنی خورشید است .
هُوَر: اسم دخترانه لکی است .

خورشید، روز

این اسم پسرانه است نه دخترانه😡😡

خور، هور، مهر، روز، آفتاب و خورشید، یازدهمین روز هر ماه در گاهشماری پارس است

پرتو و روشنای زیبا و درخشان