همت

ولی هِمَت در زبان عربی به معنای اراده می باشد، چون معنی این واژه در اوستایی و عربی با هم دیگر متفاوت است با قاطعیت نمی توان گفت که این واژه از زبان پارسی به عربی رفته است.

هوخت = هو خت ( کت یا گت که در ریشه گفتنست و کتاب نیز از همین ریشه است )
هورشت = هو رشت ( رشد، رویش، انجام، کرد )
هورا = هورام = بهرام = هو رام ( آرامش، رامش، آسایش ) = پیروزی
نمونه های دیگر از مت
زهمت = زه ( زهر، بد، دژ ) مت ( اندیشه )
تهمت = توهمت = توه ( اندوه ( انتوه ) ، زجر ) مت
متن = مت ن ( پسوند بستگی )
متانت = مت ان ( پسوند هالت، چهره، شکل ) ات ( پسوند بستگی )
متین = مت ین ( پسوند ساختن )
نعمت = نومت = نو ( تازه، خوب، کنون ) مت

۳: نگاه ویژه ی پیر و مراد و مرشد در حق مرید و سالکِ خود و دعای ویژه برای او که مُمِدّ و یاری دهنده ی سالک درطی کردن راه دشوار عرفان است
مثال: همتم بدرقه ی راه کن ای طایر قدس / که دراز است ره مقصد و من نوسفرم ( حافظ )
بهر آسایش سخن کوتاه کن / درعوضمان همتی همراه کن ( مولوی )
دریا و کوه در پی و من خسته و ضعیف / ای خضرِ پی خجسته مدد کن به همتم ( حافظ )
همّت خواستن: کمک خواستن و یاری طلبیدن، دعای خیر خواستن
مثال: همت از باد سحر می طلبم گر ببرد / خبر از من به رفیقی که به طرف چمن است ( ع. ق )
بر سر تربت ما چون گذری همت خواه / که زیارتگه رندان جهان خواهد بود ( حافظ )