همایون

هم روستای طالقان یک بخش شاهیوند زندگی می کند همچنین این هنرمند ریمکس زدن با دهان حنجره نوازی بلد است ویک هنرمندی اصالت لک تبار است واز طرفدار سربزی لکستان هست

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

دستگاه همایون به خاطر احساس شاهانه و اشرافی اش شناخته می شود.
ریشهٔ نام این دستگاه، واژهٔ «هماگون» است که معنای فرخنده یا خجسته دارد. عبدالقادر مراغی موسیقی شناس قرن نهم هجری از همایون به عنوان یکی از شعبات بیست وچهارگانه نام برده است که شامل برخی نغمه های مقام زنگوله و برخی نغمه های مقام رهاوی است؛ اما فواصل آن شعبه و آنچه امروزه به عنوان دستگاه همایون شناخته می شود مطابقت ندارد و نمی توان آن را منشأ دستگاه همایون شمرد.
گام همایون در موسیقی امروزی به شکل زیر تعریف می شود:
فرهاد فخرالدینی همچنین به گونهٔ مشابهی از گام همایون که توسط ابوالحسن صبا در ردیف او برای ویولن معرفی شده اشاره کرده است که در آن درجهٔ ششم ربع پرده بالاتر قرار دارد. صبا این نوع از همایون را بر پایهٔ نت می معرفی کرده ولی در تصویر زیر برای راحتی مقایسه، این گام بر پایهٔ سل بازنویسی شده است. فواصل این گام، با گام چهارگاه مطابقت دارد و فخرالدینی نیز ذکر می کند که در برخی ردیف ها همایون پس از مختصر توقفی در درآمد، به چهارگاه همنام خود پرده گردانی می کند. هرمز فرهت حتی پا را از این فراتر گذاشته و در دستگاه همایون گوشه ای با نام «چهارگاه» معرفی می کند. با این حال، فخرالدینی خود نیز در توصیف گام همایون، درجات دوم و ششم را دارای «علامت ربع پرده ای» توصیف می کند. در مقابل هرمز فرهت درجهٔ ششم را فاقد علامت ربع پرده توصیف می کند؛ او اشاره می کند که درجهٔ سوم زیر نت پایه ( دو نت بمتر از نت پایهٔ همایون ) معمولاً ریزپرده ای است، اما درجهٔ ششم چنین نیست.
از این جهت، گام همایون به گام دستگاه شور نزدیکی دارد ( در هر دوی آن ها، درجهٔ دوم گام سه ربع پرده با درجهٔ اول گام فاصله دارد ) اگر چه در شور درجهٔ سوم گام نیم پرده پایین تر است. در درآمد همایون نیز مانند شور، درجهٔ دوم نت شاهد دانسته می شود. تفاوت گام همایون و شور در درجهٔ سوم آن ها ( که در همایون نیم پرده بمتر است ) ، توسط برخی نظریه پردازان با تفاوت گام های بزرگ و کوچک در موسیقی غربی مشابهت داده شده است.