در کوردی ( سَرَه هَرز ) به معنی آدم لاابالی و بی بندوبار هست
ریشه واژگانِ " هرز، هرزه" به واژه یِ اوستاییِ " هَرز، هِرِزِنتی" در زبانِ اوستایی برمی گردد؛ این واژگانِ اوستایی ریشه یِ واژه یِ " هِشتَن" در زبانِ پارسیِ کُنونی نیز هستند؛ چراکه " هِشتَن" به چمِ " رها کردن، ترک کردن، وِل کردن، وِل دادن" می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
( در زیرواژه یِ " هشتن" به چمهایِ این واژه در زبانهایِ اوستایی و پارسیِ میانه پرداخته ام. )
زاید، باطل، بی حاصل، بیهوده، ضایع، عبث، لافی، مهمل، یاوه، هدر، زیادی
آدم هرز یعنی کنایه از آدمی که خیری از او نمیرسد به جز شر