دو واژه ی هایستن و نایستن پیشنهاد میرشمس الدین ادیب سلطانی است.
هایستن: های ( نشانه ی تایید در پارسی ) ستن ( مصدرساز ) .
هایستن: ایجاب کردن.
هاینده: موجبه.
هایسته: ایجاب شده.
هایی: ایجابی.
... [مشاهده متن کامل]
نایستن: نای ( نشانه ی نپذیرفتن در پارسی مانند نه ) ستن ( مصدرساز )
نایستن: سلب کردن، نفی کردن.
ناینده: سالبه، نافیه.
نایسته: منفی.
نایی: سلبی.
پارسی توان واژه سازی بالایی دارد.
هایستن: های ( نشانه ی تایید در پارسی ) ستن ( مصدرساز ) .
هایستن: ایجاب کردن.
هاینده: موجبه.
هایسته: ایجاب شده.
هایی: ایجابی.
... [مشاهده متن کامل]
نایستن: نای ( نشانه ی نپذیرفتن در پارسی مانند نه ) ستن ( مصدرساز )
نایستن: سلب کردن، نفی کردن.
ناینده: سالبه، نافیه.
نایسته: منفی.
نایی: سلبی.
پارسی توان واژه سازی بالایی دارد.
برابر پارسی واژه ( تایید کردن، ایجاب کردن ) ، واژه ( هایستَن ) می باشد.
متضاد هایستن، واژه نایستن به چم ( معنای ) نفی کردن می باشد.
منبع: ترگویه ی سنجش خرد ناب کانت و بنیادهای منطق نگریک از <<دکتر شمس="" الدین="" ادیب="" سلطانی="">>
نایش= نفی
هایش=تایید و ایجاب
متضاد هایستن، واژه نایستن به چم ( معنای ) نفی کردن می باشد.
منبع: ترگویه ی سنجش خرد ناب کانت و بنیادهای منطق نگریک از <<دکتر شمس="" الدین="" ادیب="" سلطانی="">>
نایش= نفی
هایش=تایید و ایجاب
هایستن: پذیرفتن، تایید کردن.