نمازخانه مکانی ویژهٔ عبادت در بعضی از اماکن عمومی است. • اطاقی مخصوص خواندن نماز در خانه مسلمانان. جایی که در آن نماز خوانند. • کلیسای ترسایان، معبد مسیحیان. محلی در کلیسا یا کاخ مسیحیان که برای خواندن دعا اختصاص دهند. • کنشت، کنیسه.
خلوتخانه. [ خ َل ْ وَ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) نمازخانه. ( ناظم الاطباء ) . محل عبادت و عزلت از خلق. جائی که در آن عزلت گیرند برای عبادت : خیز خاقانی ز کنج فقر خلوتخانه ساز کز چنین گنجی توان اندوخت گنج شایگان. ... [مشاهده متن کامل]
خاقانی. بایزید بسطامی شبی در خلوتخانه مکاشفات کمند رابر کنگره کبریای او درانداخت. ( مجالس سعدی - مجلس 3 ) . کیخسرو در خلوتخانه ای که از برای عبادت و طاعت جهت او ساخته بود بنشست. ( تاریخ قم ) . || اوطاق زن. || اطاق مخصوص. ( ناظم الاطباء ) . || محل خالی از اغیار. محل متعلق به خویشان و محرمان که دیگران و نامحرمان را حق ورود بدان نیست : بعذری کآن قبول افتاد در راه برون آمد ز خلوتخانه شاه. نظامی. هر آن دل را که پنهانی قرینی هست روحانی به خلوتخانه ای ماند که اندر بوستانستی. سعدی ( بدایع چ مصفا ص 577 ) . رجوع به خلوت شود.