نفریت

/nefrit/

    nephritis
    nephrite

پیشنهاد کاربران

نفریت به معنای التهاب کلیه ها است که می تواند بخش های مختلف کلیه مانند گلومرول ها ( واحدهای فیلترکننده خون ) ، لوله ها یا بافت بینابینی اطراف آن ها را درگیر کند. این التهاب باعث اختلال در عملکرد کلیه شده و می تواند منجر به علائمی مانند کاهش حجم ادرار، وجود خون یا پروتئین در ادرار، تورم بدن، فشار خون بالا و در موارد شدید نارسایی کلیه شود.
...
[مشاهده متن کامل]

## انواع نفریت
- **گلومرولونفریت:** التهاب گلومرول ها که می تواند حاد یا مزمن باشد و یکی از شایع ترین انواع نفریت است.
- **نفریت بینابینی:** التهاب فضای بین لوله های کلیه که معمولاً ناشی از واکنش آلرژیک به داروها یا عفونت است
- **پیلونفریت:** التهاب کلیه ناشی از عفونت باکتریایی که معمولاً از مجاری ادراری به کلیه ها منتقل می شود
- **نفریت لوپوسی:** التهاب کلیه ناشی از بیماری خودایمنی لوپوس سیستمیک ( SLE ) است
## علل نفریت
- عفونت های باکتریایی، ویروسی یا انگلی
- بیماری های خودایمنی مانند لوپوس
- واکنش های آلرژیک به داروها
- آسیب های ناشی از سموم یا مواد شیمیایی
- برخی بیماری های سیستمیک مانند دیابت و فشار خون بالا
## علائم شایع
- تب، لرز، حالت تهوع و سرگیجه
- درد در ناحیه پهلو یا کمر
- سوزش و تکرر ادرار
- وجود خون ( هماچوری ) و پروتئین ( پروتئینوری ) در ادرار
- تورم ( ادم ) ، به ویژه در صورت، دست ها و پاها
- فشار خون بالا و کاهش حجم ادرار ( الیگوری )
## تشخیص
- آزمایش ادرار برای بررسی وجود خون و پروتئین
- آزمایش خون برای ارزیابی عملکرد کلیه و وجود التهاب
- سونوگرافی و تصویربرداری با پرتو ایکس برای مشاهده ساختار کلیه ها
- در موارد خاص، نمونه برداری از کلیه ( بیوپسی ) برای تعیین نوع و شدت التهاب
## درمان
درمان نفریت بستگی به علت زمینه ای دارد:
- استفاده از آنتی بیوتیک ها در صورت عفونت باکتریایی ( مثلاً پیلونفریت )
- داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی در نفریت های خودایمنی مانند نفریت لوپوسی
- کنترل فشار خون و کاهش تورم با داروهای دیورتیک و ضد فشار خون
- پرهیز از داروهای مضر برای کلیه و اصلاح سبک زندگی
- در موارد شدید، درمان های تخصصی مانند دیالیز یا پیوند کلیه ممکن است لازم شود
### خلاصه
نفریت التهاب کلیه است که می تواند ناشی از عفونت، بیماری های خودایمنی یا عوامل دیگر باشد و باعث اختلال در عملکرد کلیه و بروز علائم متعددی مانند خون و پروتئین در ادرار، تورم و فشار خون بالا شود. تشخیص دقیق با آزمایش های خون، ادرار و تصویربرداری انجام می شود و درمان آن بر اساس علت بیماری تعیین می گردد.