گویش ، گفتار
واژه "نطق" در عربی برابر "گویایی" میباشد و واژگان "ناطق" و "منطق" نیز از همین "گویایی" برگرفته شده اند.
پس بیایید برای "منطق" و "ناطق" در پارسی واژه سازی کنیم:
1 - ناطق:با نِگاه به اینکه این واژه بر آهنگ "فاعل" است و اینکه "فعل" در اینجا برابر "نطق" است که خود برابر "گویایی" است، پس برابر این واژه "گویا" است.
... [مشاهده متن کامل]
2 - منطق:این واژه برابر "گویایی" است و خود برابر "نطق" است. ولی چون "یی" در گذشته و در پارسی پهلوی برابر "یگ" بوده است، پس به این واژه "گویاییگ" میگوییم تا هم اینکه با "نطق" یکی گرفته نشود ( در مردم ) و هم اینکه این واژه ساختارش پیچیده تر می شود، و همین میتواند به پخش شدن این واژه در میان مردم کمک کند.
درباره واژه "منطق"، باید بگویم که شاید این واژه از "منتیک" پارسی آمده است، شاید هم نه.
ولی اگر از "منتیک" شده است "منطق" این کار را ایرانی ها کردند، چون که "منطق" در زبان پهلوی برابر "گویایی" گفته شده است و همچنین، "نطق" باید از "منطق" گرفته شده باشد، عرب ها چگونه میدانستند که "منتیک" با "گویایی" نزدیک است و از "منطق" واژه "نطق" را بگیرند و آن را برابر "گویایی بگیرند؟
پس یا این که "منطق" از "منتیک" است نادرست است یا اینکه خود پارس ها در آن زمان، این کار را کردند
در جواب به صابر :
نمیتوان گفت چون بر پایه وزن درست است پس کاملا عربیست زیرا واژه مسجد بر وزن مفعل سجد کاملا با معناست ولی در واقع معرب مزگد در زمان پس از اسلام است .
پس جواب اینکه به جای نیایش و دعا از واژه سجده کردن در این کلمه استفاده شده هم پاسخ داده میشود
... [مشاهده متن کامل]
حال واژه منطقه و منطق و نطق که ارتباطی به هم ندارند که کاملا این موضوع را بیان میکند
در زبانِ پارسی میانه - پهلوی به جای واژه ( منطق، logic ) ، واژه ( چیم گواگیه ) می گفتند.
تکواژِ ( چیم ) همان است که امروز ( چم ) می گوییم. ( چیم/چم ) به معنایِ ( دلیل، علت، معنا، هدف ) است و در واژه ( چیم گواگیه ) ، ( چیم ) به ( دلیل، علت ) بازمیگردد. نیاز به یادآوری است که دکتر ادیب سلطانی در نوشته های خود از ( چم/چیم ) در معنایِ ( دلیل، علت ) بهره برده و نَه ( معنا ) . واژه ( گواگیه ) به واژه ( گواگ/گواک ) در زبان پارسی میانه - پهلوی برمی گردد که در زبان پارسیِ کنونی به ( گواگ/گواک ) ، ( گویا ) می گویند و به معنایِ ( بیانگر، گویا، گوینده ) است. پس واژه ( گواگیه ) به واژه ( گویایی/گویاییک ) در زبان پارسیِ کنونی اشاره دارد. واژه ( گویایی ) هممعنا با واژه ( نُطق ) است.
... [مشاهده متن کامل]
پس پیشنهادِ من، بکارگیریِ واژه ( چمگویایی/چمگویاییک ) برای واژه ( منطق ) است و همچنین میتوان برای ساده سازی، از واژه ( چمگویی/چمگوییک ) بهره بُرد. نمونه: منطقی =چمگویانه/چمگویه.
پسگشت ( reference ) :
در رویه هایِ 22، 37 و 122 از نبیگِ ( فرهنگنامه کوچک پهلوی ) نوشته یِ ( دیوید مک کنزی ) آمده است:
نطق ریشه کلمه منطق و میم اضافه است و جزء ریشه کلمه نیست.
برای مثال در زبان عربی منزل ریشه آن از نزل و مسکن ریشه ان از سکن . و مکان ریشه آن از کان است
.
با توجه به مثالهای بالا. منطق و نطق ربطی به منتیک. منت یا منش در پهلوی نداره
... [مشاهده متن کامل]
اینم بگم باید زبان های قدیمی دیگر رو باید در نظر گرفت مانند زبان های اکدی . ارامی سریانی و نه الزاما مقایسه مستقیم عربی با پهلوی
خیلی خوب بود ، و خیلی ها مفید بود👌🏼
