شهر نَخشَب یا نَسَف ( به ازبکی: Қарши قَرشی ) از شهرهای کهن فرارود واقع در درهٔ قشقه دریا ( کشکرود ) ، بر جادهٔ بخارا به بلخ، مرکز استان قشقه دریای ازبکستان است. جمعیت آن را ۲۲۷٬۰۰۰ نفر برآورد می کنند ( سال ۲۰۰۶ ) . ∗
... [مشاهده متن کامل]
به نوشتهٔ ریحانةالادب: «از بلاد ماوراءالنهر و مابین جیحون و سمرقند و تاشکند، در ۱۵۰ هزار گزی بخارا واقع است، شهری بزرگ و پرجمعیت است و دهات بسیاری دارد، و آن بزرگترین و معمورترین و زیباترین بلاد ماوراءالنهر است . نام دیگر آن نسف است و در این اواخر به قرشی معروف گشته به مناسبت نهر قرشی که از وسط آن می گذرد. »
کبک خان قصری در دو فرسخی نخشب ساخت، و از آنجا که مغولان قصر را قرشی می گفتند این نام در میان ترک زبانان محل برای این شهر رایج شد.
عزیزالدین نسفی، از عارفان پارسی نویس سدهٔ هفتمِ هجری، ضیاءالدین نخشبی از پارسی گویان ساکن هند و احمد نخشبی رهبر نهضت اسماعیلیان در فرارود منسوب به این شهراند. فقیه حنفی، ابوالبرکات حافظ الدین نسفی نیز از این شهر بود.
ماه نَخشَب نام ساختۀ دست المُقَنَع است که آن را به عنوان معجزهٔ خویش به مردم نشان می داد.
بیشتر ساکنان این شهر ازبک ها هستند
... [مشاهده متن کامل]
به نوشتهٔ ریحانةالادب: «از بلاد ماوراءالنهر و مابین جیحون و سمرقند و تاشکند، در ۱۵۰ هزار گزی بخارا واقع است، شهری بزرگ و پرجمعیت است و دهات بسیاری دارد، و آن بزرگترین و معمورترین و زیباترین بلاد ماوراءالنهر است . نام دیگر آن نسف است و در این اواخر به قرشی معروف گشته به مناسبت نهر قرشی که از وسط آن می گذرد. »
کبک خان قصری در دو فرسخی نخشب ساخت، و از آنجا که مغولان قصر را قرشی می گفتند این نام در میان ترک زبانان محل برای این شهر رایج شد.
عزیزالدین نسفی، از عارفان پارسی نویس سدهٔ هفتمِ هجری، ضیاءالدین نخشبی از پارسی گویان ساکن هند و احمد نخشبی رهبر نهضت اسماعیلیان در فرارود منسوب به این شهراند. فقیه حنفی، ابوالبرکات حافظ الدین نسفی نیز از این شهر بود.
ماه نَخشَب نام ساختۀ دست المُقَنَع است که آن را به عنوان معجزهٔ خویش به مردم نشان می داد.
بیشتر ساکنان این شهر ازبک ها هستند
