نثار

نثار. [ ن ِ ] ( ع اِ ) پراکندنی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . آنچه نثار شود در عروسی برای حاضران از کعک وخبیص. ( از اقرب الموارد ) . پولی که در عروسی و یا درروز عید میان مردمان می افشانند، و بشار نیز گویند. ( ناظم الاطباء ) . آنچه بریزند از هر چیز. ( غیاث اللغات ) . پاشیدنی. ( یادداشت مؤلف ) . افشاندنی :
... [مشاهده متن کامل]

بَـد نِـسـار
در گویش محلی راوری
به جایی که در زمستان آفتابگیر نیست و بسیار سرد است ( مثل شمال ساختمان ) که برفها هم دیرتر آب میشوند ، بَد نِسار میگویند

پودر قند !

هم خانوادش چی می شه؟
به غیر از نثر و نثیر؟

یعنی تقدیم
مثلا نثار کردن یعنی تقدیم کردن

افشاندن

نِثار
واژه ای پارسی - اَرَبیده اَست وَ بِهتَر اَست نِسار نِوِشته شَوَد:
نِسار : نِ - سار
نِ - : پیشوَند به سویِ پایین
سار : سورِشِ ( صورَت ) دیگَری اَز " شار " به مینِشِ اَفشاندَن ، ریزاندَن ، پاشاندَن

هدیه کردن

روستای از توابع شهر نهاوند . که در منطقه گاماسیاب است.

انگار خود آن آقا پا ندارد، اینجا تشریف فرما شود و چیزی نثار کند! بله قربانگویش را بجای خود می فرستد