ناهار

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹
در جواب به کسانی که فقط خودش رو گول می زنند و حرف های بدون سند و مدرک می زدند با این حرف خودتان خار و بی ارزش می کنید بس کنید هر کسی به من و خانواده من توهین حرمزاده بی ناموس بی رگ و ریشه سیم کش و جاکش و خودش و جد آبادش هست اگر توهین کند
درجواب شما ها
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
▪️انسان کور را می توان درمان کرد اما نادان متعصب را هرگز. . . !
تعصب کور کورانه انسان بینا را کودن می کند. تعصب یک امر اشتباه است، حال فرقی نمی کند که این تعصب نسبت به دین، مذهب، نژاد، قوم، رنگ و حتی فردی باشد. تعصب، تعصب نام دارد. انسان متعصب برای مخفی کردن ضعف اجتماعی خود همواره در حال فرافکنی، تهمت، افترا، دروغ پردازی و جعل سازی نسبت به منتقدان خویش است.
غافل از اینکه برجسته ترین راه شناخت یک انسان بزرگ، اعتراف شجاعانه او به اشتباهات گذشته ی خویش است. از تعصب بپرهیزیم؛ تعصب، بیجا و بجا ندارد. تعصب، تعصب است. هر کس به وسعت تفکرش آزاد است. . . !
✍کریستوفر هیچنز

به کار نمی برند و به معنی خوراکی است که در نیمروز می خورند. در اوستایی به ناهار سوئیریه suirya و در پهلوی سور می گفتند که هیچ شباهتی با ناهار ندارند. پس تنها واژه ای که این معنی را می رساند، و شباهت با آن هم دارد، واژه ی سنسکریت پَرناهاره parnāhāra به معنی گیاهخواری است؛ یعنی نیاکان ما در نیمروز خوراکی می خوردند که گیاهی بوده است ( نه گوشت و تخم مرغ و لبنیات ) .

این نقاشی یک میز را نشان می دهد که با پارچه چین خورده ای پوشانده شده و دو انار و یک تکه نان روی آن نهفته است. افرادی که در این ناهار شرکت دارند شامل یک مرد مسن در سمت چپ و یک جوان در سمت راست هستند، در حالی که در پس زمینه، پسری به ظاهر بی خیال شراب را در یک کوزه می ریزد. به نظر می رسد مرد خندان در سمت راست با علامت شست دست را نشان می دهد.
روی دیوار در پس زمینه، یک نوار سفید رنگ گردن، یک کیف چرمی و در سمت راست، یک شمشیر آویزان شده است.
ناهار تقریباً با نقاشی دیگری از ولاسکس، ناهار کشاورزان ( ۱۶۱۸ ) یکسان است.
این نقاشی با عنوان «صبحانه» از ۲ فوریه تا ۲۵ اوت ۲۰۱۹ در ارمیتاژ آمستردام، هلند به عنوان بخشی از نمایشگاه "De Schatkamer!" در معرض دید بود.

این واژه کم کم به چاشتِ اصلی خوراک که همان خوراک نیمروز باشد گفته شده است.