طنین
احتمالا از - نای - و - کوس -
نای =نی. کوس ( قوس ) =همریشه وهم معنی با کاسه ودر نهایت حاوی مفهومی از صدا - بعنوان الت تولید صوت که با ضربه - نی - به - کوس - صدا برای اطلاع رسانی یا هشدار ایجاد میکرده
ناقوس یک پارسی است عربی آن می شود الفرس این واژه پارسی است.
کاش مسیحیان به جای ناقوس در فکر هم وزن خود یعنی ناقور بودند همان صور ( شیپور ) که در هنگامه قیامت در آن دمیده شود.
فَإِذا نُقِرَ فِی النَّاقُورِ8فَذلِکَ یَوْمَئِذٍ یَوْمٌ عَسیرٌ9عَلَی الْکافِرینَ غَیْرُ یَسیرٍ10 ( از ایات سوره مدثر )
... [مشاهده متن کامل]
پس چون نواخته شود در چیزى که در آن می نوازند و مردگان برانگیخته شوند8 ، آن روز که هنگام بازگشت آفریدگان به سوى خداست ، روز دشوارى است9 و برای کافران آسان نیست10
شماره های روی تصویر:
Parts of a typical bell: 1. yoke, 2. crown, 3. head, 4. shoulder, 5. waist, 6. sound rim, 7. lip, 8. mouth, 9. clapper, 10. bead line
جرس
این واژه تازى ( اربى ) ست و به احتمال بسیار زیاد معرب واژه اى عبرى یا سُریانى ست برابر پارسى آن چنینند: دَرا Daraa ( پارسى: زنگ ، زنگوله ، ناقوس ) ، چَرَس Charas ( پارسى: زنگ ، زنگوله ، ناقوس ) ، گانتا Ganta ( سانسکریت : گْهَنتا : ناقوس ، زنگ ، ناقوس معبد - به
هندى نیز گانتى Ghantee مى گویند )