ناسور

روایت زندگی عبیدالله بن حر جعفی یکی از اهالی کوفه است که از حسین بن علی دعوت کرده تا به کوفه بیاید و زمانی که می شنود سپاه به کوفه نزدیک شده است، از این شهر خارج می شود تا با حسین روبرو نشود، اما ناگهانی با او روبرو شده و مجبور می شود تا دست رد به سینه حسین بزند. از سوی دیگر نیز واقعه کربلا بخش اعظمی از داستان «ناسور» را در بر می گیرد. داستان در واقع از زمانی آغاز می شود ( پس از نبردکربلا ) که قیس بن مالک، عبیدالله بن حر جعفی به همراه یک نفر از سپاه یزید را دستگیر می کند و انان ماجرای خودشان و پشیمانیشان را تعریف می کنند.
سپاه حسین بن علی
• ( حسین بن علی )
• ( عباس بن علی )
• ( زهیر بن قین )
• ( حر بن یزید ریاحی )
• ( نافع بن هلال )
• ( بریر بن خضیر همدانی )
• ( حجاج بن مسروق جعفی )
سپاه یزید بن معاویه بن ابوسفیان
• ( عمر بن سعد )
• ( ابن زیاد )
• ( شمر بن ذالجوشن )
• ( حرمله بن کاهل اسدی )
• ( اخنس )
• ( ابن حجاج )
• ( یزید بن معقل )
دیگر شخصیت ها
• ( مسلم بن عقیل )
• ( قیس بن مالک جعفی )
• ( عبیدالله بن حر جعفی )
نویسنده: کیانوش دالوند، مهدی تراب بیگی ( بر اساس طرحی از مهدی پیرزادی و محمدرضا یارمحمدی ) / تدوین: آرش دولت آبادی/ کارگردان هنری: فرزاد دالوند/ طراح صحنه و فضاسازی: حمید عابدی/ مدلسازی و متریال کاراکتر: سارا بهنامی و حمید آروان مت پینت، شهرام دیناروند/ موسیقی: فرید سعادتمند/ کاراکتر ست آپ: موسی ناصرپور، سیامک پورنعمت/ سرپرست تیم متحرک سازی: مجتبی معظمی گودرزی/ کارگردان فنی، سرپرست جلوه های ویژه: کوروش دالوند/ سرپرست فنی موشن کپچر: حمید ساکی/ مدیر دوبلاژ: حمید آشتیانی/ دستیار کارگردان و برنامه ریز: حمیدرضا صالحی/ مدیر تولید: محدثه مهدی/ جانشین تولی: بهزاد هاشمی/ روابط عمومی: شراره داوودی / گویندگان: بهرام زند، حمید آشتیانی، حسین عرفانی، بیژن علیمحمدی، سعید مظفری، ناصر نظامی، ژرژ پطرسی، همت مومیوند، حسین خدادادبیگی، حسن کاخی، علیرضا شایگان، شهراد بانکی، هادی جلیلی، امیر فرحان نیا

وسیع و اطراف آن گوشت صلب سفید روید، و دهن آن تنگ و وجع آن کم گردد، و دایم از آن زرداب و رطوبت سیلان یابد. خصوص نزد فشار و کاست که خشک گردد، و از آن چیزی تراوش ننماید مگر قلیلی و گاه است که دهن آن چند روزی بهم آید و باز گشوده گردد و جوف آن گاه مستقیم مستوی و گاه معوج می باشد، به حدی که میل در آن نتوان نمود و اکثر آن است که لحم فقط می باشد. علامت آن، آن است که از آن رطوبت غلیظ لزج سرخ رنگ سیلان یابد. و گاه تا استخوان سرایت می نماید. گاه به رباط می رسد. گاه به ورید می رسد. گاه به شریان می رسد.