مکه

این شهر در انحصار مسلمانان است و پیروان سایر ادیان حق ورود به آن را ندارند؛ زیرا براساس احکام دین اسلام و بر اساس آیه های قرآن ، این منطقه، حرم دانسته شده و ممنوع شده است که پیروان دیگر ادیان، مانند مسیحی و یهودی و دیگر ادیان به این شهر و خانه کعبه وارد شوند.
به مکانی به نام مکه در قرآن نیز اشاره شده است، اما یکسان بودن آن با منطقه و شهر فعلی مکه را نمی توان قطعی دانست.
این شهر علاوه بر نام مکه دارای نام هایی همچون «بکّه»، «امّ القری» و «بلدالحرام» نیز بوده است که در قرآن به تمامی این نام ها اشاره شده است. در سوره فتح آیه ۲۴ مکه آمده و آل عمران آیه ۹۶ بکه آمده. در زبان عربی گاهی م به ب تبدیل می شود. مانند لازم و لازب.
شهر مکه در فاصله ۸۰ کیلومتری دریای سرخ واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا، ۳۳۰ متر است. به خاطر اتوبانی که اکنون ساخته شده، تا بندر جده تنها ۶۰ کیلومتر فاصله دارد و از طریق بزرگراه هجرت، ۴۲۵ کیلومتر با مدینه فاصله دارد. مکه در میان کوه ها واقع شده، فاصله بین دو کوه را اعراب شعب می گویند. این شهر در میان کوه های کم ارتفاعی باسازند سنگی واقع شده است در حال حاضر، اطراف مسجدالحرام را خانه ها و هتل هایی فرا گرفته، که بر فراز این تپه های سنگی واقع شده اند. برای سهولت رفت وآمد، تونل های زیادی برای عبور ماشین ها در نظر گرفته اند، که مسافت ها را بسیار کاهش می دهد.
آغاز بنای مکه معلوم نیست، اگر سکونت جرهمیان را در ناحیه مکه حدود دو هزار تا هزار و پانصد سال قبل از میلاد بدانیم، بنای مکه هم باید در همان قرن ها باشد.
آب و هوای مکه گرم و خشک و کمی مرطوب تر از مدینه است.
اصطلاحاً به کسی که سفر زیارتی به مکه را انجام داده، حاجی گفته می شود و مسلمانانی که توان مالی دارند، حداقل یک بار در طول عمر خود به حج می روند. هرسال درمراسم رسمی ( حج تمتع ) در ماه ذیحجه حدود سه میلیون حاجی، خانه کعبه را زیارت می کنند. درآمد حاصل از حج در مکه بالغ بر ۲ میلیارد دلار است.

Me با تلفظ مِ به معنای من و k با تلفظ کِ مخفف که و ka با تلفظ کا مخفف کاه و به معنای زیر بوده است: من که کاه هستم.
این نامگذاری در مقایسه با وسعت و گستردگی و پهناوری جهان و عظمت پروردگار جهان و خالق عوالم و آسمان ها و زمین های هفتگانه نشانه تواضع و فروتنی و ناچیزی بوده است و به احتمال قوی آبراهام با این ضرب المثل هم بخوبی آشنا بوده و آگاهی داشته است که خداوند متعال هرگاه که بخواهد و اراده نماید، می تواند از یک برگه ناچیز کاه یک کوه عظیم بیافریند. امروز میدانیم و شاهدیم که آن بنای ناچیزی که آبراهام به زبان پدری و مادری خویش یعنی فارسی سومری نام " من که کاه ام " روی آن نهاده است ، به یک کوه عظیم طلائی و منور تبدیل شده و امید و توجه و میل و گرایش و جاذبه سر و دل مسلمانان جهان را بسوی خود دوخته است، اما با دست ها و جیب های خالی و پا های برهنه و شکم های گرسنه و لب های تشنه و درگیر افزایش و ازدیاد تورمی و سرسام آور و بی رویه جمعیت و پوش های ضخیمی از قبیل عمامه و عبا و دستار و مقنعه و چارقد و چادر های سیاه رنگ و جدایی زن و مرد از همدیگر از دوران کودکی تا دوران پیری و کهولت و مرگ و مردن آنچنان دست و پا و پر و بال فعالیت قوای ادراکی فهم و عقل آنان را اسیر نموده و به زنجیر کشیده است که رهایی از زیر بار سنگین آنها و هرگونه رشد و نمّو و بلوغ فهمانی و عقلانی محال و غیر ممکن به نظر می رسد.