مکر

چنانکه اشتر ابله سوی کنام شده
ز مکر روبه و ز زاغ و گرک بی خبرا.
رودکی.
فرستاده باید فرستاده ای
درون پر ز مکر و برون ساده ای.
فردوسی.
راست برگوی که در تو شده ام عاجز
برنیاید کس با مکر زنان هرگز.
منوچهری.
راست گویند زنان را نگوارد عز
برنیایدکس با مکر زنان هرگز.
منوچهری ( دیوان چ دبیرسیاقی چ 1 ص 163 ) .
یکسره میره همه باد و دم است
یکدله میره همه مکر و مری است.
حکیم غمناک ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .
حیله نیست و عیب و مکر ندارد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 317 ) . از مکر دشمن ایمن نشاید بود. ( تاریخ بیهقی ، ایضاً ص 356 ) .
گفت ای وفا نمودن تو بوده سربسر
زرق و دروغ و مکر و فریب و فسون و فن.
لامعی.
نه شگفت اگر نداند جز مکر خلق ایراک
چیزی نماند جز نام از دین مصطفائی.
ناصرخسرو.
ایا گشته غره به مکر زمانه
ز مکرش به دل گشتی آگاه یا نه.
ناصرخسرو.
نه زیشان مکر او را کس ببیند
چه بیند مکر او را مست و مجنون.
ناصرخسرو.
ایمن از مکر و قصد یکدیگر
در تو شیران و آهوان سرای.
ابوالفرج رونی ( دیوان چ پروفسور چاپکین ص 121 ) .
ملک و عمرت را چه باک از کید و مکر دشمنان
کوه و دریا را چه باک از سایه پر ذباب.
امیرمعزی.
در راه من نهاد نهان دام مکر خویش
کرد آنچه خواست آدم خاکی بهانه بود.
سنائی ( دیوان چ مصفا ص 425 ) .
مکر و خدیعت بیدار و وفا و حریت در خواب. ( کلیله و دمنه ) . چون برزویه بدید که هندو بر مکر و خدیعت او واقف گشت این سخن را بروی رد نکرد. ( کلیله و دمنه ) . مکر اصحاب اغراض. . . بی اثر نباشد. ( کلیله و دمنه ) . با دشمن غالب. . . جز به مکر دست نتوان یافت. ( کلیله و دمنه ) . برید مرگ ، کمینگاه مکر برگشاد. ( کشف الاسرار ج 1 ص 95 ) .
منبع. لغت نامه دهخدا

هم دارد، مثال کسی مهمان کسی شده و شب یقین می کند میزبان قصد سرقت از او را دارد می تواند کیف پولی را که در طاقچه گذاشته بود جابجا کند و زیر لباس خود بیاورد.