مچ

مُچّ : همگی ، همه ، عام ، عموما ، کلا در زبان رخشانی .

دست ( مُچ بسته=دست بسته ) در زبان مُلکی گالی ( زبان بومیان رشته کوه مکران در جنوب شرق کشور )

مَچّ: ( مَ چْ چْ )
یک کلمه بلوچی به معنی "نخل'' یا "درخت خرما"می باشد.

به معنی نخل ( بلوچی )

مچ ( به فتح میم ) کلمه ی بلوچی به معنای نخل
مک ( بضم گاف ) کلمه ی بلوچی به معنای نخل
مکران ( معنی نخلستان )
منطقه ی بلوچستان همان مکران است که اکثریت شهرهاوروستاهای آن دارای انواع واقسام درختان خرمامی باشد.