✅️وصیت در لغت:
اندرزکردن_عهدکردن_امرکردن_توصیه وسفارش کردن فردبرفرددیگر
✅️ اصطلاح فقهی:
وصیت آن است که شخص انسان سفارش می کندکه بعدازفوت ( مرگ ) اوبرای اوکارهایی راانجام بدهند
یا
بعداز فوت اوچیزی را از مال یا دارایی اش ، ملک کسی باشد یا
... [مشاهده متن کامل]
برای فرزندان خودوکسانی که اختیارآنان با او است را سرپرست مشخص یامعین کنند
⏪️موصی:وصیت کننده
⏪️موصی له:کسی که در حق او وصیت شده است یا مالی به او میرسد
یا کسی که وصیت به سود ( نفع ) او شده است
⏪️وصی :شخصی که از طرف وصیت کننده ( موصی ) برای انجام اموری یا تصرفات خاصی تعیین می شود
( وصی=ماموراجرای وصیت )
⬅️ وصیت عهدی و وصی تملیکی
👈در وصیت تملیکی:
موصی بخشی از اموال خود را به طور مستقیم به دیگری واگذار میکند
👈در وصیت عهدی:
موصی موظف به انجام امور و تکلیفی است که از طرف موصی به اومحول شده ولی این امور لزوما به انتقال مال شخصی دیگر منجرنمیشود
یا
فردی یک یا چندنفر را به عنوان وصی ( امین_امانت دار ) مامور اجر برای انجام امور یا تصرفات خاصی بعداز فوت خود ( مرگ ) مشخص میکند
موصی: وصیت کننده
وصی: کسی که وصیت کننده او را مامور اجرای وصیت کند
مدصی له: کسی که به سود او وصیت شده است
تلفظ صحیح ( بر حسب" لمعة دمشقیه فی فقه الامامیه" ) :
مُوْصـی
Mousi
موصی: [اصطلاح حقوق]کسی را گویند که طی وصیت تملیکی مال یا منفعتی از مال خود را برای زمان پس از مرگش به دیگری تملیک می کند