ناموجود = ناپدید موجودیت = خویشتن / هویت ( هویت از هو = خو / هود / خود / خویش / خویشتن آمده و ریشه یابی شده ( در خودا / یهودا / هدا و . . . . . همان موجودیت خود را میبینیم ) به نگر غنچ/نوغنچ / غنچار بهترین واژه برای خواندن و درجیدن در جمله های زبان ایرانیست. این امر یک پدیده بدیع ( غنچ/نوغنچ = جدید ) بحساب می آید. بدیهیست انجام اینکار بدعت ( غنچ ) گزاری= غنچار شمرده میشود. بدعت نکن = غنچش/ غنچارش نکن اختراع / مخترع = نوآفرین ابداع = نوآوری مبدا = سرآهنگ ( سر آهنگ = قصد ) = ابتدای قصد و تصمیم / سرلاک = سَر لاک ( جای و مکان ) = مکان مبدا مقصد = ترآهنگ = ترا آهنگ ( مانند ترابری ) = قصد و منظوری را به جای دیگر بردن و رساندن / تَهلاک = ته لاک ( مانند لاک پشت ) = مکان پایانی بدو / ابتدا = سر / آغاز / سراغاز