منگ

منگ دراوستا وفارسی باستان بمعنی ( ممقّر ) بزرگ وگرامی داشتن است ( فرهنگ ریشه فعل های فارسی دراوستا وفارسی باستان ، دکترمحمدمقدم ص74 ) . که امروزه درمعنی گیج بکارمی رود این واژه امروزه همراه با ونگ بکارمی رود که آن هم دراصل صدا وآواز به سمت اهورا مزدا بوده ولی به دلایل غلبه زبانی وفرهنگی به ضدخوددرمعنی بدل شده وبمعنی گیج وگدا بکارمی رود همچنین است واژه ساسان وسانیان که دراصل ومفهوم اشاره به گوهرونژاد گوهری داشته ودرحدود دویست سال پس ازحمله اعراب ونزول شان ومنزلت تخمه وطبقه و به دلایل مختلف دیگر به گروهی اطلاق می شده که ازدانش وهنر برتربرخورداربوده اند ولی ازنظرمادی وشایدنحوه زندگی مادی درزمره گدایان وسائلان محسوب می شده اند وواژه ساسان لقب تحقیرآمیز محسوب می شده است. وبه سائلان نیزاطلاق می شده است.
... [مشاهده متن کامل]

مَنگ = در پهلوی ، قاعده ، روش ، قانون

گیج ، تلو ، خواب آلوده.

منبع. عکس فرهنگ پاشنگ

مُنگ به چم زنبور ( بوز به پهلوی ) می باشد

کرخ

به سیستانی یعنی خمیازه کشیدن