مناجات

تو ای نتیجه دولت نجات احراری
که با تو دولت پاینده را مناجات است.
امیرمعزی ( دیوان چ اقبال ص 129 ) .
گهی با می گسارم انده خویش
گهی با جام باشم در مناجات.
سنائی ( دیوان چ مصفا ص 395 ) .
یک بار مناجات تو دروصل شنیدم
بار دگر امید مناجات تو دارم.
سنائی ( ایضاً ص 472 ) .
با قدح و بلبله تسبیح کرد
با دف و طنبور مناجات کرد.
سنائی ( دیوان چ مصفا ص 74 ) .
شاهزاده به قوت حس سمع مناجات ایشان را ادراک کرد و از بیم بر خود بلرزید. ( سندبادنامه ص 141 ) .
بنفشه با شقایق در مناجات
شکر می گفت فی التأخیر آفات.
نظامی.
رجوع به مناجاة شود.
|| رازگویی به درگاه خدای تعالی و عرض نیاز و درخواست از درگاه خدای تعالی. ( ناظم الاطباء ) : گروهی در انس به وی در مناجات بدان درجه رسیده اند که آتش در دیگر جانب سرای افتاده است خبر نداشته اند. ( کیمیای سعادت چ احمد آرام ص 854 ) . علامت پنجم آنکه بر خلوت و مناجات حریص باشد. ( کیمیای سعادت چ احمد آرام ص 854 ) . وحی آمد به داود ( ع ) که اولیاء مرا با اندوه و. . . کار است که آن حلاوت مناجات من در دل ایشان بیفزاید. ( کیمیای سعادت چ احمد آرام ص 857 ) . پیران بنی اسرائیل گفتند ما نیز خواهیم که سخن خدای تعالی بشنویم و ترا پیش قوم گواهی دهیم. چون مناجات همی شنیدند گفتند: تا به دیدار نبینیم باور نداریم. ( مجمل التواریخ والقصص ) . بیان مناجات ایشان در قرآن مجید بر این نسق دارد: یا ویلنا من بعثنا . . . ( کلیله و دمنه ) .
هر آن روزی که باشم در خرابات
همی نالم چو موسی درمناجات.
سنائی ( دیوان چ ص 394 ) .
ای محب جمال حضرت غیب
تا نجوئی وصال طلعت غیب
نکشی شربت ملاقاتش
نچشی لذت مناجاتش.
سنائی ( حدیقةالحقیقة چ مدرس رضوی ص 109 ) .
پس از طبقه انبیا، اولیا را که اصحاب کرامات و ارباب مناجات و مقاماتند. . . به کمال کرم و نهایت حکمت ایجاد فرمود. ( اسرارالتوحید چ صفا ص 4 ) .
هر زمانی چنار سوی فلک
به مناجات دست بردارد.
منبع. لغت نامه دهخدا

( مناجات ) به معنای دو بدو در سر راز گفتن است ، و اصل این ماده از ( نجوه ) است ، که به معنای زمین بلند است ، گویا هر یک از نجوی کنندگان اسرار خود را به طرف دیگر بلند می کند و از خفیه گاه بالا می کشد، و نجوی کلمه ایست که هم بصورت اسم استعمال می شود، و هم بصورت مصدر، اولی مانند: ( واذ هم نجوی ) یعنی ناگهان به ایشان برخورد که داشتند بیخ گوشی حرف می زدند، و دومی مانند: ( انما النجوی من الشیطان ) ، و جمع نجی ، ( انجیه ) است . ( ترجمه ی تفسیر المیزان )