مقتدا

مقتدا : مقتدا ( پسرانه ) ( عربی، مقتدی ) 1 - آن که مردم از او پیروی می کنند، پیشوا؛ 2 - ( در ادیان ) پیش نماز؛ 3 - ( اعلام ) لقب ابوالقاسم عبدالله، خلیفه ی عباسی [467 - 487 قمری] داماد ملکشاه سلجوقی.
مقتدا : پیشوا ، رهبر

قدوه

مُقتَدا /، قُدوِه، رهبر.
برای یادسپاری بهتر می توان از شیوه هایی چون ساخت جمله با کلمات متناسب استفاده کرد در عبارات زیر برای یادسپاری تلفظ قدوه استفاده شده است.
هدفِ قُدوِه، قُدسِه.

اسوه، امام، رهبر

اسوه