مغالطه

از بن واژه یونانی سوفیسم برگرفته شده است واژه ای نبوده که دارنده آن همچون سوفسطاییان سزاوار نکوهش باشند. چه بسا دیدگاه هایی داشته اند که به پیشبرد دانش یاری می رسانده همچون پرسش چالش برانگیز فیلسوف یونانی زنون که از فیسلوفان سفسطه گر بوده و دانشمندان امروزی همچون هایزنبرگ ( پدیدآورنده نگره عدم قطعیت کوانتومی ) و برتراند راسل فیلسوف ولزی در صدد پاسخگویی به آن برآمدند و این خود باعث پدید آمدن نواندیشی هایی شده است ( پرسش لاکپشت و خرگوش زنون که در پی آن زنون به این پی آیند رسید که روندگی یا حرکت در جهان برون وجود ندارد ) . یک مغلطه گر در تعریف امروزی کسی است که برای پیشبرد حکم خود برهانی ( پرهانی ) می آورد که پاره ای از آن ( نمودهای ) برهان می تواند درست باشد و پاره ای دیگر نادرست همچون یکی از فن ( ( فند ) ) های مغلطه گری تعمیم ناروا می باشد که که بخشی از نمودهای آن درست می باشد و بخشی دیگر نادرست. ویا فن دیگری همچون درنظر نگرفتن استثناها که بخشی از نمودهای آن برهان درست و پاره ای نادرست می باشد. پس واژه پاره گویی یا پاراگویی همچم و برابرنهادی ( ( مترادفی ) ) از واژه مغلطه می باشد.