معذور واژه ای تازی است که در چهارچوب
اسم مفعول
است.
از ریشه عذر.
عذر به مینای بهانه است و از دید واژه شناسی
معذور در زبان تازی به کسی گفته می شود که برای کاری که انجام داده است، دست آویز یا بهانه ای دارد که آن بهانه به جا و پذیرفتنی است.
... [مشاهده متن کامل]
از این روی مینا کردن این واژه به
پوزش گر، پوزش خواه، عذر خواه و. . . .
نادرست است.
و واژه های پارسی جایگزین و درستش
بهانه دار
و
دست آویزدار
است.