معاشرت

معاشرت. [ م ُ ش َ / ش ِ رَ ] ( از ع ، اِمص ) آمیختن و با هم آمیزش کردن. ( آنندراج ) . با هم زیست کردن و با کسی زندگانی نمودن. ( غیاث ) . اختلاط و آمیزش با هم و گفت و شنید با هم و الفت و مصاحبت و همدمی و رفاقت و زندگانی با هم و خوردن و آشامیدن با هم. ( ناظم الاطباء ) . نشست و برخاست. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : آنجا که جهانی از تمتع آب و نان و معاشرت جفت و فرزند محروم شده باشند. . . ( کلیله و دمنه ) . و شاعر باید که در مجلس محاورت خوشگوی بود و در مجلس معاشرت خوشروی. ( چهارمقاله ) . در بعضی ایام در اثنای معاشرت که سورت شراب عنان تماسک او بستده بود مباسطتی بیش از قدر خویش آغاز کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 318 ) . هر روز با حریفی و هر شب با ظریفی به معاشرت و مباشرت مشغولی. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 345 ) . به خدمت سلطان رسید و به معاشرت و منادمَت او مخصوص شد. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 435 ) . او را پیش تخت خواند و در مجلس معاشرت نشاند. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 436 ) . فصلی در همان روز اتفاق بیاض افتاد در حسن معاشرت و آداب محاورت در لباسی که متکلمان را بکار آید. . . ( گلستان ) . و رجوع به معاشرة شود.
... [مشاهده متن کامل]

معاشرت: همتای پارسی این واژه ی عربی، اینهاست:
آسو �sev ( سنسکریت )
هاوریت hāverit ( کردی: hāveriyati )
نیشوانا niŝvānā ( سنسکریت: niŝevana )
سمسرگه samsarga ( سنسکریت )
سمگت samgat ( سنسکریت: samgati )
... [مشاهده متن کامل]

مراوده

🇮🇷 واژگان برنهاده: همنشینی، همگفتی، همزیستی 🇮🇷

نشست و برخاست و در ارتباط بودن
موقعی که دو یا جند نفر باهم رفت و آمد داشته باشند و باهم وقت بگذرونن ، میگن باهم معاشرت دارند

نشست و برخاست

گفت و گو