مضارع

مضارع. [ م ُ رِ ] ( ع ص ) شریک و شبیه و مانند شونده. ( غیاث ) . شبیه و مانند. ( ناظم الاطباء ) . مشابه. ( اقرب الموارد ) . || ( اصطلاح صرف عربی ) فعلی که بر زمان حال یا آینده دلالت کند مانند: یعلم ، تعلم ، اعلم ، نعلم. مضارع [ در زبان عرب ] فعلی است که دلالت بر زمان حال و آینده کند مانند �یضرب � و هرگاه سین یا سوف در اول آن آید معنی آینده دهد و اگرلام مفتوحه درآید معنی حال دهد مانند: �سیضرب. سوف یضرب. لیضرب � و دارای چهارده صیغه است شش مغایب و شش مخاطب و دو حکایت نفس متکلم. فعل مضارع را از فعل ماضی گیرند به زیادتی یکی از حروف اتین که در اولش درآوردند و آخرش را مضموم گردانند. ( فرهنگ علوم نقلی تألیف سجادی ص 504 ) . مضارع اسم فاعل است از مضارعة که بمعنی مشابهت باشد و صیغه مضارع را از آن مضارع گویند که مشابهت دارد به اسم فاعل در حرکات و سکنات و عدد حروف و صفت نکره چون : رجل یضرب و ضارب و دخول لام ابتدا چون ان زیداً لیضرب و لضارب و مشابهت دارد به اسم جنس در عموم و خصوص یعنی چنانچه اسم جنس اطلاق کرده میشود
... [مشاهده متن کامل]

" آیا ":مضارع.
" آیا ( ی ) گزارشی ". مضارع اخباری.
" آیا ( ی ) راهشی ". مضارع التزامی.
" آیا ":آینده.

مضارع: فعلی که دلالت بر زمان حال یا آینده می کند مانند می روم که مضارع اخباری است و خبر میدهد از رفتن حال یا آینده

در فارسی، مضارع ساده نداریم و فقط سه گونه مضارع داریم: التزامی، اخباری و مستمر
مضارع اخباری: می روم
مضارع التزامی: روم ( الان می گوییم: بروم )
مضارع مستمر: دارم می روم
ماضی و مضارع التزامی برای بیان تردید، تأکید، آرزو یا شرط به کار می رود؛ یعنی با شاید و باید و کاش و اگر.

مُضارِع: [دستورِ زبان] ( زمانِ ) کنون

کنونه

" پسینک= " pasinak" برابر نهاد این واژه در زبانشناسی "کنشاهای پسینک" میباشد از پس اینک نمود یافته است که دارای مفهوم زمان کنونی و آینده هست.

به معنی آینده نیست و حال معنی میدهد

واژه ی مَتار, mat�r در پارسی پهلوی به ماناک همان مضارع آمده است، دگردیسش و تغییر ت به ض یا بهتر بگوییم ز را در این لغت داشته ایم

کنون