مزید

دولت و حشمت و اقبال تراست
بکمالی که بر آن نیست مزید.
سوزنی.
به طول اختبار و اعتبار به مزید قربت و رتبت مخصوص گشت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 436 ) .
جمالش را که بزم آرای عید است
هنر اصلی و زیبائی مزید است.
نظامی.
چون خلیفه دید و احوالش شنید
آن سبو را پر ز زر کردو مزید.
مولوی ( مثنوی ص 58 ) .
در لب و گفتش خدا شکر تو دید
فضل کرد ولطف فرمود و مزید.
مولوی.
گرم زان مانده ست با او کو ندید
کاله های خویش را ریح و مزید.
مولوی.
. . . که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت. ( گلستان ) . پسر گفت ای پدر فوائد سفر بسیار است از نزهت خاطر. . . و تفرج بلد. . . و مزید مال و مکنت. ( گلستان ) .
هل من مزید گوید هر دم جحیم از آنک
خواهد ز جسم دشمن او هر زمان مزید.
قاآنی ( دیوان چ معرفت ص 393 ) .
- دعا برمزید دولت کسی کردن ؛ دعا بر مزید عمر کسی کردن. افزونی عمر کسی را خواستن.
- مزیداً علی ماسبق ؛ بیش از پیش. افزون بر آنچه بود.
- مزید انتفاع ؛ افزونی سود. اضافه شدن نفع : قبل از ایام محاصره اصفهان ، محمدعلی بیک معیرالممالک به جهت توفیر سر کار دیوان اعلی ، و مزید انتفاع سر کار خاصه به خدمت شاه سابق عرض و یک دانگ از وزن عباسی را کم نمود. ( تذکرة الملوک چ 2 دبیرسیاقی ص 23 ) .
- مزید بر علت ؛ افزون بر سبب. کنایه از گرفتاریی که علاوه بر گرفتاری قبل عارض شود.
- مزید مقدم ؛ حرفی که در ابتدای کلمه ای درآرند. پیشاوند. پیشوند. پیش آوند جزء پیوندی که پیش از کلمه واقع شود. مانند �نا� و �بی � در �ناپاک � و �بی پول � همچنین مزید مقدم هائی که در اول افعال پیشوندی در می آیند مانند �بر، باز، فرو، فرود، فراز، در، اندر�. که با فعل ساده �آمدن � فعل های پیشوندی ذیل را میسازند �برآمدن ، بازآمدن ، فروآمدن ، فرودآمدن ، فراز آمدن ، در آمدن ، اندر آمدن �. بدیهی است که معنی افعال پیشوندی از معنی فعل ساده آنها جداست. رجوع به �نا� و �بی � و �بر� و �باز� و �فرو� و �فرود� و �در� و �اندر� و �فراز� شود.
منبع. لغت نامه دهخدا

مقدمه ی گلستان خویش می گوید :{ به شکر اندرش مزید نعمت}. که مفهوم این عبارت این است که شکر کردن خداوند سبب افزایش و زیاد شدن نعمت می شود. بنابراین مزید یعنی : زیاد، افزون و. . .