مجادله. [ م ُ دَ ل َ / دِ ل ِ ] ( ع مص ) خصومت و ستیزگی و منازعه. ( ناظم الاطباء ) . جدال. کشمکش. ستیزه. مخاصمت. خصومت. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : آن مجادله میان هر دو برادر قائم بود تا هم سلطان میان ایشان به وساطت برخاست. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 335 ) . او در مجادله مقام خویش بشناخت و بدانست که خود را بدین سفارت در ورطه هلاک انداخته است. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 400 ) . || مباحثه. ( ناظم الاطباء ) . مناظره. مناقشه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . به معنی مناظره است اما نه برای اظهار صواب بلکه برای الزام خصم ، پس اگر مجادله کننده در عین حال جواب دهنده باشد کوشش او بر آن است که کسی را ملزم نسازد و خود را نیز از الزام غیر، مصون دارد. و هرگاه سؤال کننده باشد باید سعی کند که مخاطب خود را ملزم سازد و گاه سائل و مجیب هر دو مجادله کننده باشد چنانکه در رشیدیه گفته. سید سند در شرح مواقف در مقصد ششم از مرصد نظر گوید: این مجادله حرام است اما مجادله ای که در راه ظاهر و روشن کردن حقیقت باشد و بخواهند باطلی را مضمحل سازند به چنین مجادله ای هرمسلم مؤمنی شرعاً مأموریت دارد چنانکه حق عزاسمه فرماید. و جادلهم بالتی هی احسن. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ج 1 ص 242 ) . مناظره است برای الزام خصم یا اظهار صواب و برای الزام خصم حرام است و اما برای اظهار حق و ابطال باطل مأمور به است البته با شرایط خاص و در قرآن است : و جادلهم بالتی هی احسن. ( فرهنگ علوم ، تألیف سید جعفر سجادی ) : پس از مجادله ٔبسیار میعادی معین گشت. ( کلیله و دمنه ) . گفتند یکی طبیبی است کرمانی و دیگری منجمی یونانی ، امروز میقات مجادله و میعاد مقابله ایشان است. ( مقامات حمیدی ) . نه هرکه در مجادله چست در معامله درست. ( گلستان ) . ... [مشاهده متن کامل]
منبع. لغت نامه دهخدا
ستیز، تنش
واژه مجادله معادل ابجد 83 تعداد حروف 6 تلفظ mojādele نقش دستوری اسم ترکیب ( اسم مصدر ) [عربی: مجادَلَة] مختصات ( مُ دِ لِ ) [ ع . مجادلة ] ( اِمص . ) آواشناسی mojAdele الگوی تکیه WWWS ... [مشاهده متن کامل]
شمارگان هجا 4 منبع لغت نامه دهخدا فرهنگ فارسی عمید فرهنگ فارسی معین فرهنگ واژه های سره فرهنگ فارسی هوشیار واژگان مترادف و متضاد
ستیزه گویی
سوره مجادله سوره ۵۸ از قرآن است و ۲۲ آیه دارد. این سوره به شهادت سیاق آیاتش در مدینه نازل شده است. همانند دیگر سوره های مدنی، محتوای این سوره پیرامون احکام فقهی، زندگی اجتماعی و روابط مسلمانان با غیر مسلمانان ... [مشاهده متن کامل]
است. ابتدا از الغای حکم جاهلی ظهار سخن می گوید و سپس در مورد آداب جمعی مانند درگوشی صحبت کردن ( نجوا کردن ) بحث هایی دارد و در آخرین بخش در مورد منافقان مطالبی مطرح کرده و مومنان را به رعایت «دوست داشتن به خاطر خدا» و «بغض به خاطر خدا» و پیوستن به «حزب خدا» ( حزب الله ) دعوت می کند.
مجادله در اصل از جدل به معنی تابیدن و پیچیدن شدید طناب است ، سپس در مورد پیچانیدن طرف در بحث و گفتگو به کار رفته است . کلمه ( مجادله ) در اصل به معنای اصرار در بحث و پافشاری کردن در یک مسأله برای غالب شدن در رای است . ( ترجمه تفسیر المیزان )